29 juli 2008

Zonnekoningen boeken verwachte zege zonder veel inspanning

Ga ik eens een keer als winnaar van het veld en dan wordt er zo'n verslag opgetekend! Ik vond het relaas van uw vertrouwde verslaggever, zoals altijd doordrenkt met de mooiste en meest onmogelijke metaforen (smullen hoor!), echter te negatief vergeleken met mijn jubelstemming na eindelijk eens victorie te hebben mogen kraaien. Wat volgt is mijn visie op hetgeen gisterenavond aan de Kijkduinsestraat geschiedde. Niet zo'n mooi stuk proza als van Rody, maar misschien wel iets realistischer hoop ik... Zie hier dat betreffende stuk, inclusief de foto's.


"Zonnekoningen boeken verwachte zege zonder veel inspanning"

Als een op vol vermogen ingeschakelde elektrische deken bedekte de vochtrijke atmosfeer de accommodatie van Nieuw Hollyhock. Het was echter de letargische spelopvatting en speelwijze van FC Letargie en niet de benauwde hitte die voor een indrukwekkend laag tempo zorgden.

Ard, Bas, Harte, Rody, Rutger en later ook Vinnie lieten de bal circuleren dat het een lieve lust was. Het ronde leer rolde van links naar rechts en weer terug over veel te veel schijven en in een te laag tempo. De centrale aanspeelpunten in de diepte werden onvoldoende benut en daarmee werd er weinig aanvallende creativiteit voor het doel van de tegenstander aan de dag gelegd. Daar waar er mogelijkheden waren, werd er matig afgerond op het doel. De dienstdoende doelman hoefde in het meerendeel van de gevallen niet eens in actie te komen en zag (inderdaad!) veelvuldig de bal naast of op de paal.

Waarom het niet lekker liep bij FC Letargie, daar zijn de wetenschappers nog niet uit. Ook het bal- en looptempo bij de tegenstander lagen namelijk tamelijk laag. Wellicht was het spel over vele schijven zonder het aanspeelpunt in de diepte aan te spelen de doodsteek. Daardoor konden de tegenstanders makkelijk terugkomen om de verdedigende stellingen in te nemen. Zo ontstond er veel drukte in de ‘16’, waardoor de centrumspits onbereikbaar werd. De meeste schoten richting doel (op doel waren ze te weinig) kwamen vanaf de flanken, waardoor de hoek al snel te moeilijk werd. Tekenend voor het aanvalsspel van FC Letargie waren de eerste twee doelpunten die het team op liet tekenen: een hard afstandsschot wat net over of onder de lat ging en een bizar eigen doelpunt.

De Zonnekoningen voetbalden in bepaalde opzichten simpelweg beter dan de verliezende partij. Danny, Erzin, Gert, Jean, Kloor en Mark deden het doorgaans ook rustig aan. In de aanvalsopbouw ging de bal traag naar voren, maar eenmaal in de buurt van de vijandige ‘16’ ging het baltempo omhoog en werd de centrumspits, meestal Jean, in de aanval betrokken. Dit resulteerde toch in een aantal aardig smoelende doelpunten. Hierbij dient aangetekend te worden dat het aanvalsspel niet van uitmuntende kwaliteit diende te zijn, daar de verdediging er op beslissende momenten keer op keer niet uit zag. De vergelijking met Zwitserse kaas is al gauw gemaakt.

Ook in verdedigend opzicht waren de Zonnekoningen dus superieur zonder subliem te hoeven zijn. Op de belangrijke momenten zat er vaak een been van een der Zonnekoningen tussen om de bal te onderscheppen. Lang niet altijd werd er voetballend uitverdedigd, maar over het algemeen werd de omschakeling beter verzorgd dan door de tegenstander en er beter van de ruimte gebruik gemaakt. Ook in de afronding was men effectiever, wat al relatief snel resulteerde in een 3-0 voorsprong en later in het bereiken van de ‘10’. Omdat het niet meer zo nodig hoefde volgde een duidelijke dip, zodat FC Letargie in de slotfase eindelijk wat kon domineren en wat mogelijkheden kon uitspelen.

Het slotaccoord was echter voorbehouden aan de Zonnekoningen, die na het aankondigen van de ‘winnende’ weer fel van leer trokken en al snel liet Jean de winnende 11-6 aantekenen. Met zijn flitsende bewegingen in de ‘16’ en rake schoten uit de draai was hij een ‘contender’ voor de ‘Man-van-de-wedstrijd’ award, ware het niet dat de stijgende vorm van ploeggenoot Kloor door niets of niemand kan worden gestuit. Veel gedraaf op het middenveld, ballen afpakken, tegenstanders passeren en keepers poorten: de nummer 8 komt deze eer meer dan toe.

ZON SPELBREKER OP NIEUW HOLLYHOCK

Dat mijn woorden van een week terug, dat "de boog niet altijd gespannen kan staan", soms wel heel letterlijk worden genomen, was gisteren zichtbaar op Nieuw Hollyhock aan de Kijkduinsestraat bij een thermometer op 24 graadjes drukkende hitte.

In pakweg twee uur werd van beide kanten bitter weinig aan de dag gesteld om de drie neutrale toeschouwers (waar kwamen ze in 's hemelsnaam vandaan en waar gingen zijn naartoe) op een fatsoenlijke manier in vervoering te brengen.

Niets van dat, laat staan inzet! Het was gewoon niet veel en dan drukt uw reporter zich nog zo zacht uit, dat hij er eigenlijk voor in het gevang gekwakt zou moeten worden. De elementen in het veld konden als gezegd slechts de hitte opvoeren als excuus, maar dan nog slaat de balans te ver door naar de verkeerde kant van de wil om er iets moois van te maken.

Randzaken dan, die er wel voor zorgden dat deze avond nog iets aan gedenkwaardigheid mocht oogsten. Eerste onderwerp is Gert. Hij krijgt weer de twijfelachtige eer toegespeeld voor het meest koddige moment van de avond. De drie toeschouwers die rond het veld drentelden als verdwaalde kleuters in een pretpark, lopend of ze de zakken vol met lood hadden, schoven enkele malen voorbij aan 'onze spullen'. De drie waren de hoek nog niet om, of Gert trippelde vlotjes naar zijn spullen om te kijken of alle spullen er nog waren. Je weet het inderdaad nooit...

Hoe vaak de paal werd geraakt door het team van Rody, Bas, Ard, Harte, Rutger en Vinnie (FC Letargie) was lang niet grappig. Pure kunde van de keeper die de bal uitkeek? Of stond het vizier nog in de zomerstand, was het gras te lang, stroopten de benen vol? Een goeie cocktail aan 'een stap meer' zou geen kwaad kunnen een volgend keer.

Dit geldt overigens ook voor de 'muur optrekkende' tegenpartij, bestaande uit Mark, Kloor, Erzin, Gert, Danny en Jean. Deze ploeg, we noemen ze voor het gemak even de Zonnekoningen, konden door twee eenvoudige doelpunten in de beginfase naar een voorsprong uitlopen die niet meer werd ingelopen.

Blijft dit niet het verhaal? Als een team voorsprong heeft, gaat het verdedigen. De aanvallende partij wordt wat bozer. De verdedigende partij gaat wat zuigen. En zo rijdt het aloude treintje weer. Gisteren kwam het niet verder tot wat schermutselingen tussen Gert en Ard. Gert ontkende een (voor de zoveelste keer gemaakte) handsbal. Hij was overigens niet elke keer de delinquent, wel de 'keeper in vorm'-Mark.

Het gif dat FC Letargie dacht nodig te hebben na de opgelopen achterstand van 2-0, bracht ook niet de doelpunten die ze nodig hadden om de avond nog enigszins kleur te geven. Met de komst van Vinnie in dat team werd nog steeds de paal werd vele malen beroerd. Doelpunten die zij tegen kregen waren ook nauwelijks door oogverblindend spel, meer door dekkingsfouten.

Schattig was wel dat Mark dacht een pet nodig te hebben voor het kleine streepje zon dat aan zijn kant van het veld precies in het goal stond. Hij kreeg in ieder geval de lachers op zijn hand. Evenals het moment dat hij éindelijk zijn goal uitkwam en 'gevaar ging stichten' in de defensie van FC Letargie. De rasclown deed dit met zoveel gebaar en misbaar op het moment dat iedereen met zijn hoofd alweer bij zijn tas, fiets of auto was. Noemen ze dat geen 'mosterd na de maaltijd'?

De laatste goal van de avond werd gemaakt door een duidelijk ín vorm geraakte Kloor, die de laatste week met wat meer gogme zijn draai duidelijk lijkt te hebben gevonden. Voor mij was hij, omdat hij bijna als enige wel zijn nivo haalde, de "Man van de Wedstrijd". Ook die aantekening is weer gemaakt in de statistieken.

Het is me een raadsel dat ik hier weer zo'n stuk proza over heb kunnen schrijven. Ik hou mijn hart vast op het moment dat de spetters er vanaf vliegen en het spel oogstrelend wordt. Ik zal dan wel een rekening gepresenteerd krijgen van de firma Blogspot. Tot volgende week.

Allereerst twee mooie panoramafotootjes, daar ook nog het echte werk! Je wordt weer verwend op de dinsdag!

Free Image Hosting at www.picturetrail.com

Free Image Hosting at www.picturetrail.com













27 juli 2008

MAANDAG 28 JULI 1900 UUR - ZOMERAVONDVOETBAL

Deze rakker die garant staat voor heel wat heerlijke dagen aan het strand, opwarming van moeder aarde, smelten van de ijskappen op de Noordpool etcetera, staat ook morgen weer te stralen (naar alle waarschijnlijkheid) boven ons mooie nieuw Hollyhock!

Kommen sie auch ein balletje trappen? Ja toch zeker?

Mark is terug! Arnoud en Stefan laten waarschijnlijk verstek gaan, daar zij onder een brug in Parijs bij de clochards in slaap gevallen zijn nadat zij gisteren een te grote EPO-cocktail hebben gedronken met de heren Piepoli, Dueñas en Rìcco. Bas is naar alle waarschijnlijkheid bezig aan een nieuwe meerweekse streak, we verwachten Danny weer teug nadat hij vorige week verstek moest laten gaan in verband met cursussen, en ga zo maar door...

Laat het aub achter in de reacties!

22 juli 2008

HOGE BOMEN

Hoge bomen, vangen veel wind. Dat is een oer-Hollandsch gezegde dat gisteren wel erg letterlijk te nemen viel. Ondanks de zuid-westerstorm die woedde, kon er prima gevoetbald worden op de korte zijde langs het pad, met de 14 man die op kwamen dagen.

Het duurde even voor we compleet waren. Rody en Bas waren als eerste aanwezig om de eerste veldinspectie te doen, om vervolgens tot de conclusie te komen dat het veld de waterdichtheid van een gemiddeld kinderzwembadje niet veel zou ontlopen. Zij doken snel de dugout in, waar men zich in ieder geval nog droog van ander schoeisel kon voorzien. Ook Gert, die het veld van andere kant betrad, testte even de veerkracht van de mat door enkele kolderieke beenbewegingen te maken die niet zouden misstaan als tapdance-act op een Bonte Avond van een familiecamping op de Veluwe.

Andy en Kees kwamen vervolgens aangelopen. Andy verklaarde dat hij "het wel lekker vond"! Nou ja, waarom ook niet, de zon kan tenslotte niet altijd schijnen als je in Nederland woont. Een rollertje over het veld zorgde voor een mooie spray, zoals ze dat in de Formule 1 noemen. Totaal wat anders dan we in de voorbije maanden hebben mogen ervaren, maar inderdaad "wel lekker".

Het was goed Bas weer terug te zien. Na ruim twee maanden afwezigheid (Hollyhockstat vertelde ons dat de laatste wedstrijd die Bas speelde op 19 mei jl. was, die hij winnend afsloot) speelde hij met "Watervlug", nog niet al vanouds, weer een lekkere pot mee! Welkom terug. In zijn team kon hij verder kennismaken met Andy, lekker passen met Ard, de diepte inspelen op Jean, terugspelen op Gert en een blauwvoetige Rody en combineren met Vinnie (die als laatste het evenwicht in getal tussen de teams herstelde).

Het andere team (De familie Dammers) bestond uit de jarige Stefan! Er werd nogal wat gegrapt over zijn nieuwe leeftijd, 15, 20, 25, 30? Het is 25. Maar zo'n model als dit blijft 'forever young' zoals ze dat zeggen. Hij liep zich samen met de nieuwe Clemens een slag in de rondte waar Pietje vaak al voorin geposteerd was als diepste man. Rutger complementeerde de aanval door vaak de oversteek te maken. Een nog getatoeerde Kees na een charge van Danny een week eerder, een werkelijk ontketende Kloor en Hollyhock-troetelkind Harte maakte de 7 voor De Familie compleet.

In het begin, zeker toen de teams nog ongelijk waren ging het redelijk gelijk op. Watervlug liep in eerste instantie makkelijk uit naar 3-1, toen de machine Dammers warmgedraaid was. 3-3 pronkte op de borden. Door wat kapitale fouten achterin bij Watervlug stond al snel de stand 5-3 op het bord voor de Familie. De Familie had constant de tweede bal. Watervlug zocht slechts de kanten op, zonder diepgang door het midden en was niet scherp voorin. Zo kom je niet tot scoren natuurlijk.

Dat ging na verloop van tijd beter, juist Watervlug had later steeds vaker de tweede bal, omdat De Familie zo vaak het gat tussen verdediging en aanval liet vallen. Arnoud die weinig overstak van verdediging kreeg wat aanvoer van achteruit, wat leidde tot gevaar, maar vaak miste de passing accuratesse en verdween de bal de bossages achter het doel aan de kant van de Kijkduinsestraat in.

Toen Vinnie aankwam was het evenwicht in getal hersteld, echter het optisch evenwicht leek op dat moment verstoord. De teams leken niet geheel goed samengesteld. Rody liep, na de aanslag op zijn voet van Vinnie een week eerder, makkelijker dan gedacht en ook de teruggekeerde Bas liet beter voetenwerk zien dan hij zelf vooraf voorspeld had. Legio kansen werden aan beide kanten wel gemist, waardoor de eindstand op het bord van 13-9 hoger uit had kunnen vallen. De winnaar was terecht, dat stond wel buiten kijf.

Man van de avond: Stefan, met Taksi in Tropical-smaak en Donkerbruintjes van AH steel je de harten van alle Hollyhockers.














































20 juli 2008

MAANDAG 21 JULI 1900 UUR: ZOMERAVONDVOETBAL DEEL 16

Beste mensen! HET GAAT DOOR!!! TUSSENSTAND 12 MAN!!!

Als weerman Danny (zie onder) ons ditmaal wederom niet in de steek laat, en data laat hij niet... dan staat er een fijne pot maandagavondvoetbal voor de deur. Hij klopt al aan!

Stefan is notabene ook jarig, dat belooft een tractatie! Bas is terug na wat lichamelijke malaise en de zon zal stralen, is er beloofd!

Kortom: alle ingrediënten aanwezig voor die fijne pot van maandagavond! Zie jullie daar, ik ben alvast warmlopen!

16 juli 2008

ONZE VLIEGENDE VRIENDJES

Onze vliegende vriendjes in Kijkduin hebben het op sommigen van ons voorzien! Vandaar deze mededeling van huishoudelijke aard. Koopt geen Hollandsche waar! Autan, Kruidvat, Velpon, Pritt, DA, Huismerk Wibra het werkt allemaal niet, daar zijn de vliegende vriendjes inmiddels stinkend immuun voor geworden! Vinnie verstuurde een verontrustend mailtje over de tijgermug, hier meer.

Wat werkt dan wel!? Zul je je wel afvragen. Welnu! DEET werkt (uit eigen ervaring). Deze is alleen verkrijgbaar bij de ANWB-winkel. (Savornin Lohmanplein)Ik zou hier kiezen voor de middelste variant, de balsem (40%). Ik zelf heb de lotion en die smeert wat moeilijk.

Maar ook JAICO schijnt als de spreekwoordelijke tiet te werken! Deze is verkrijgbaar bij apotheek en drogist.

Of het nu tijgermugjes zijn, zandvliegen, zandvlooien, de gewone oerdegelijke Hollandsche mug, of wat anders... met deze producten zouden rooie jeukerige opgezette plekken tot het verleden moeten behoren.

Tot uw dienst!

15 juli 2008

WEINIG OM HET LIJF...

Zo stond op maandag 14 juli 2008 alweer de 15e meeting van het jaar op het programma. Een wat kleiner gezelschap van 11 man besloot om 19.45 af te trappen voor wat later bleek, een niet al te hoogstaand potje voetbal. Het enige wat meewerkte was het weer: volop zon, later zeker wat meer bewolking, graadje of 21 en wat wind. Ideale omstandigheden.

Verwijten gingen over en weer, de bal echter niet. Die ging vaker hoog en hard over. Hier en daar een irritatietje, in plaats van een mooie combinatie. Af en toe een grovere tackle, in plaats van mooie doelpunten. Schromelijke zelfoverachatting, telramen die niet functioneren, wel of geen doelpunt, slechte pass. Ach, de boog kan niet altijd gespannen staan. Na al het goeie spel van de afgelopen weken, komt een keer de klad erin. Volgende week weer een mooi vertrekpunt voor wél een lekkere pot.

Nadat de teams (voor de zoveelste keer oneven) op min of meer ingenieuze wijze in elkaar waren gesleuteld, kwamen Harte en Kloor aangelopen, deze werden verdeeld. Dat was niet al te lastig, want Kloordi had het zelfde shirt aan als zijn "broertje" (zie wedstrijdverslag van een paar weken terug), waardoor hij zich bij het Team International kon vervoegen. Niet lang daarna sloot Kees zich verlaat aan door een disfunctionerende CV-ketel. Team International bestond uit Danny, Ard, Vinnie, Kloor en Jean. Team Twee bestond uit een mannetje meer met Rody, Arnoud, Stefan, Harte, Gert en Kees.

De eindstand van 10-6 voor Team Twee is nou niet op het bord gekomen door gigantisch knap spel. Team International stelde in het begin maar bitter weinig tegen over de man-meer-situatie van Team Twee. Foute passing, te harde ballen (wind mee) en een stap te laat zorgde ervoor dat Team Twee al vlot uit kon lopen naar 5-0, waarmee eigenlijk al het spannende uit de wedstrijd was. Daardoor kwam er wat ruimte voor een mannetje laten lopen, een irritatietje en een opmerkings links en rechts.

Bij een tussenstand van 8-6 leek het nog spannend te worden, maar het gif kwam nooit in de wedstrijd zelf te zitten. 10-6 was de eindstand. Volgende week de 16e ontmoeting, en ik voel dat het een mooie gaat worre!

Later vast nog wel een zinloos statistiekje. Bis dan mädel!















13 juli 2008

MAANDAG 14 JULI 1900 UUR - ZOMERAVONDVOETBAL

De Hollyhock-trein dendert maar door! Morgen zijn de weersvoorspellingen een heel stuk beter dan vorige week, kun je nagaan wat het weer wordt (voel je 'm?)!

14 JULI TWEE DUIZEND EN ACHT, 1900 UUR: voetballen alsof je leven ervan afhangt aan de KIJKDUINSESTRAAT!

Kijken of we de trend van de afgelopen weken voort kunnen zetten (zie 2 posts geleden). Houdt Kloor zijn 100% status? Beslist Ard weer de wedstrijd? Komen er weer 2, 3 of 4 van de Vier?

We zullen het morgenavond weten!

8 juli 2008

HOLLYHOCK HEERST IN 2008

Ik als statistiek-debiel, excel-knutselaar, amateurvoetballer en computerhobbyist pur sang heb nu weer wat nieuws! De aanwezigen van alle speeldagen, tot en met gisteren van dit jaar!

Dat betekent dat ik, samen met nog een ander voetbalintellect, een heel hoop statistiekjes heb bijgehouden. "Behoorlijk ziek!" zul je vast zeggen. Ik doop de statistiekjes dus bij deze ook om tot "STATISZIEKJES". Ter uwer vermaak, en ter mijner vermaak en oefening.

Wat we allemaal nog meer hebben bijgehouden? Dat zul je de aankomende weken ervaren, met het statistieke klapstuk tijdens ons jaarlijkse HOLLYHOCK KERSTVOETBALGALA 2008 op zaterdag 27 december a.s.! Zet die maar vast in je agenda.