Het duurde even voor we compleet waren. Rody en Bas waren als eerste aanwezig om de eerste veldinspectie te doen, om vervolgens tot de conclusie te komen dat het veld de waterdichtheid van een gemiddeld kinderzwembadje niet veel zou ontlopen. Zij doken snel de dugout in, waar men zich in ieder geval nog droog van ander schoeisel kon voorzien. Ook Gert, die het veld van andere kant betrad, testte even de veerkracht van de mat door enkele kolderieke beenbewegingen te maken die niet zouden misstaan als tapdance-act op een Bonte Avond van een familiecamping op de Veluwe.
Andy en Kees kwamen vervolgens aangelopen. Andy verklaarde dat hij "het wel lekker vond"! Nou ja, waarom ook niet, de zon kan tenslotte niet altijd schijnen als je in Nederland woont. Een rollertje over het veld zorgde voor een mooie spray, zoals ze dat in de Formule 1 noemen. Totaal wat anders dan we in de voorbije maanden hebben mogen ervaren, maar inderdaad "wel lekker".
Het was goed Bas weer terug te zien. Na ruim twee maanden afwezigheid (Hollyhockstat vertelde ons dat de laatste wedstrijd die Bas speelde op 19 mei jl. was, die hij winnend afsloot) speelde hij met "Watervlug", nog niet al vanouds, weer een lekkere pot mee! Welkom terug. In zijn team kon hij verder kennismaken met Andy, lekker passen met Ard, de diepte inspelen op Jean, terugspelen op Gert en een blauwvoetige Rody en combineren met Vinnie (die als laatste het evenwicht in getal tussen de teams herstelde).
Het andere team (De familie Dammers) bestond uit de jarige Stefan! Er werd nogal wat gegrapt over zijn nieuwe leeftijd, 15, 20, 25, 30? Het is 25. Maar zo'n model als dit blijft 'forever young' zoals ze dat zeggen. Hij liep zich samen met de nieuwe Clemens een slag in de rondte waar Pietje vaak al voorin geposteerd was als diepste man. Rutger complementeerde de aanval door vaak de oversteek te maken. Een nog getatoeerde Kees na een charge van Danny een week eerder, een werkelijk ontketende Kloor en Hollyhock-troetelkind Harte maakte de 7 voor De Familie compleet.
In het begin, zeker toen de teams nog ongelijk waren ging het redelijk gelijk op. Watervlug liep in eerste instantie makkelijk uit naar 3-1, toen de machine Dammers warmgedraaid was. 3-3 pronkte op de borden. Door wat kapitale fouten achterin bij Watervlug stond al snel de stand 5-3 op het bord voor de Familie. De Familie had constant de tweede bal. Watervlug zocht slechts de kanten op, zonder diepgang door het midden en was niet scherp voorin. Zo kom je niet tot scoren natuurlijk.
Dat ging na verloop van tijd beter, juist Watervlug had later steeds vaker de tweede bal, omdat De Familie zo vaak het gat tussen verdediging en aanval liet vallen. Arnoud die weinig overstak van verdediging kreeg wat aanvoer van achteruit, wat leidde tot gevaar, maar vaak miste de passing accuratesse en verdween de bal de bossages achter het doel aan de kant van de Kijkduinsestraat in.
Toen Vinnie aankwam was het evenwicht in getal hersteld, echter het optisch evenwicht leek op dat moment verstoord. De teams leken niet geheel goed samengesteld. Rody liep, na de aanslag op zijn voet van Vinnie een week eerder, makkelijker dan gedacht en ook de teruggekeerde Bas liet beter voetenwerk zien dan hij zelf vooraf voorspeld had. Legio kansen werden aan beide kanten wel gemist, waardoor de eindstand op het bord van 13-9 hoger uit had kunnen vallen. De winnaar was terecht, dat stond wel buiten kijf.
Man van de avond: Stefan, met Taksi in Tropical-smaak en Donkerbruintjes van AH steel je de harten van alle Hollyhockers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten