ET PHONE HOLLYHOCK

Een heerlijk potje bal met enkele, maar niet veel, opmerkelijkheden.

Het potje eindigde desastreus bij een stand van 13-8!

Teams, goals, scoreverloop, buitenspelvallen, allemaal bijzaak:
LA VICE DOLTA: Gert, Rody, Danny, Blok, Harte - 13
DERTIGERS: Vinnie, Jean, Ard, Arjan, Kloor - 9

Het gebeurde al een keer eerder op de avond: 'een ongenode gast' betrad ons private property! Danny, Rody en Niels rende ten eerste male woest op de vreemdeling af die het gemunt leek te hebben op onzer bezittingen. Echter niet onze tassen bleken doelwit, maar enkele van de plastikke variant die hij, wat na onderzoek zou blijken, zelf in de bossen had verstopt.

Toen lieten de drie redders in een notendop de ietwat pokdalig ogende, 1 meter 68 lange, baarddragende, blowende, vieze trui-korte broek-en skateschoenen zonder sokken dragende-type, maar lopen.

Toen hij zich ten tweede male aan het zelfde hek waar hij de eerste keer doorheen was gekomen maar niet verdwenen was, meldde, keek iedereen elkaar vragend aan.

Zouden er telkens van dit soort schepsels onze kant op worden gestuurd? Komen ze met een boodschap? Waar landt hun ruimteschip? Hoeveel van dit soort niet graag-geziene gasten komen er nog?

Gestuwd door enige gaming-experience en een dadendrang tot en met, stoven ditmaal Harte en Kloor als twee ware Duke Nukem's op de nietsvermoedende 'gast' af. Dit soort figuren moesten zij immers in de online spellekes ook met wortel en al uitroeien! Zo gezegd, zo gedigidigidaan!

Harte en Kloor lieten duidelijk zien dat het niet ontbrak aan enige ervaring op dit gebied. Waar Harte vooral onderdelen van zijn zeer dichtbij geprakeerde auto (zie onderstaand bericht) gebruikte, gebruikte Kloor vooral overige gevonden voorwerpen. Nadat de twee Robbie (fictief gekozen naam, to protect the innocent) lieten struikelen ter hoogte van de zijdeur van de kantine van HSV. Harte ontsteeg zichzelf en deelde 1 ferme klap met zijn linkerzijspiegel uit. Robbie was gelijk gevloerd, en wachtte tevergeefs op het uittellen van de scheidsrechter.

Kloor overgoot met een grijns van oor tot oor onderhand de schoenen van Robbie met wasbenzine, nadat hij zojuist ervoor het schedeldak had bewerkt met de klep van de ijzeren rolcontainer. Hij wist nog van een barbecue aan de Daal en Bergselaan dat wasbenzine een goed en lang brandbaar goedje was. Kloor hield de wasbenzine-drenkeling onder 'schot' met een doelpaal en had een vriendelijk brandende Zippo in de aanslag.

Harte Bonjasky sleepte Robbie een meter voor de wielen van zijn voiture. Ard riep in de verte of hij zijn Alfa moest halen. "Nee das zonde joh, laat zitten man, niet nodig!" riep Harte die inmiddels met twee ruitenwissers de borst van Robbie aan het bewerken was. Hij probeerde er HOLLYHOCK in te kerven, maar kwam niet verder dan HDLLUHDCT, of zoiets. Met zulk soort dingen zeggen we altijd maar: het gaat om het idee! Net als een voetballende actie van pakweg Rody of Kees.

Kloor vroeg Harte wat hij nog van plan was. Harte zei: Nou steek maar in de fik die handel. Dan start ik de Opel vast, waar hij inmiddels de uitlaat van had gedemonteerd voor het sportieve geluid wat Hollyhock doorgaans zo pleziert!

Kloor donderde de Zippo tussen de benen van Robbie. Een kwestie van seconden alvorens Robbie in lichterlaaie stond. "Zo, dan de kers op Hollyhocktaart! Om te vieren dat Jean en Vinnie dertig zijn/lijken, haha". Harte nam de col, van inmiddels de laagste categorie, alsof hij een formule 1 race moest starten. Met jankende kleppen en een knal uit de spruitstukken ramde hij het Spaanse volkslied claxonerend, de ingestorte borstkas van Robbie op. "Voor Alberto! Viva España!" Deze hoop heeft nog een half uur gebrand.

Na 30 minuten hadden de overige Hollyhockers de knuistjes aan het vuurtje wel gewarmd en was men er wel klaar mee. Men besloot er verder maar geen benzine meer op te gooien. Nadat de hoop opgerookt was, zagen we alleen nog de carosserieresten van Harte's bolide. Van Robbie was geen spoor meer te zien. Zou hij onaards ontsnapt zijn aan de klauwen van de ruige tijgers van Hollyhock en maakt hij volgende keer een terrestriale comeback? Of was ons vuurtje zo heet als ons spel iedere maandagavond en is het een simpele kwestie van scheikunde dat we niks meer van Robbie terug konden vinden?

De tijd zal het leren.

Foto's van alleen de wedstrijd helaas. Het rolletje was op.

HARTE ALS EERSTE HH-PROF EIGEN PARKEERPLEK

MAANDAG 27 JULI 1930 UUR: ZOMERAVONDVOETBAL FOLGE 18

So! Est ist wieder so weit!

Allemaal lekker komen ballen lieve jongens, want het weer liegt er weer niet om! Hebben wij nou zoveel mazzel? Beseft moedertje Natuur dat wij deze sessie wekelijks nodig hebben om onszelf er doorheen te kunnen trekken?

In ieder geval: de ingredienten voor een lekker potje zijn weer volop voorradig!

Loopt het water u al in de mond? Eenmalig nog eens vanaf half 8 ipv 7 uur, is het weer dikke pret.

En o ja: ik ben er nog niet helemaal voor wat betreft de ballen: dus als er nog mensen zijn die willen doneren!?

Volgende week iedereen zijn fles Rosé mee voor de winnaar van de Hollyhock Tourpoule ook! Niemand meer en niemand minder dan MICHEL!

NEW BALLS PLEASE

Wat een hoop nieuwtjes! Zomaar een zomaaravondvoetbalpotje in juli! Twee nieuwe ballen, de terugkeer van de zaalvoetbalsterren, vaste kern die op vakantie is en 3 man die we aan een eigen huis en tuin-project van Bruno in de Cederstraat kwijt waren. Tel uit uw winst... of uw verlies, zo u wilt, want winnen kan er maar één.

Het duurde enkele minuten dat Gert nog enigszins scherp opmerkte dat "Danny en hij bewust uit elkaar werden gehaald", dat klopt. De huidige nummer 1 en 2 van het klassement moeten elkaar wel als ware matadoren bestrijden. Rody formeerde de teams verder met in het achterhoofd de eeuwige uitspraak van Gert: "als je wilt winnen moet je bij mij zijn". Met de wetenschap dat Andy, Kees zou hebben gezegd "ze vanavond te willen trakteren op voetballes", formeerde Rody:

BOMBERLEEUW: Gert, Andy, Niels, Rody en Kloor
HALLENMEISTERS: Anand, Patrick, Harte, Ard en Danny

De eindstand van 12-8 is niet onverdiend wel enigszins geflatteerd. BOMBERLEEUW bewees zich in het begin van de wedstrijd meer dan een slechte dienst door, de slaap nog uit de ogen wrijvend, HALLENMEISTERS eenvoudig en snel combinerend naar een 3-0 voorsprong te helpen. "O, wordt het weer zo'n avond?", dacht menigeen. Op z'n Kenny van Hummel's knokte de ploeg van Gert zich naar een draaglijker stand en was men vlak voor de rust nog maar 1 goal verwijderd van de definitieve aansluiting. (7-6)

Of een ezel zich weleens aan de tweede steen keer op keer stoot? Ehh... nou BOMBERLEEUW, liet zien dat je met IQ geen wedstrijden wint! GPS-systemen, KCAL-verbranding per seconde, looplijnen, loopgraven, afschrikwekkende kleurcombinaties in shirt, hoog opgetrokken kousen, voetballes, mooie woorden, nieuwe ballen, het mocht allemaal niet baten. De klap die HALLENMEISTERS uitdeelde aan BOMBERLEEUW galmt nog na tot aan de scheepswerf van Hoek van Holland. Als je nu een Tour de Gert zou doen, dan hoor je het er nog donderen. 8-6, 9-6, 10-6. Eindstand 12-8, voor de statistieken.

Uitspraak van de avond was duidelijk voor Kloor, die kritiek uitermate effectief pareerde met: "hoe vaak moet ik nou nog bewijzen dat ik het niet kan?". Hulde voor zo'n uitspraak. Volgende week mag Kloor met een kroontje op spelen. Koning Kloor. Dat klinkt al beter dan Tsar Menchov.

O, en waar waren de rest van de helden?

Bruno, Kees en Jean hadden een klusje, die moesten iets of iemand opknappen.
Mark zit aan de dynepo in Frankrijk.
Pietje is bootje varen in de Ardennen.
Stefan laat Pietje roeien in de Ardennen.
Michel zit kachellam aan de Pina Colada in Las Palomas.
Vinnie kon nie, en Bas ook nie.
Raoul zat in Thailand.
Ricardo moest iets ophalen uit Amsterdam.

Daarentegen een terugkeer van jewelste de laatste weken met Blok, Andy, Patrick en de nieuwe Anand. Hollyhock gaat nooit meer kapot! Hoog die vlag!


OVERIGENS KOM IK NOG 20 EU TEKORT, ALS ER NOG VASTE BEZOEKERS ZIJN DIE WILLEN DOKKEN, DAN KAN DAT GERUST VOLGENDE WEEK!

MAANDAGAVONDVOETBAL 20 JULI 1930 UUR

Vanavond hooguit nog aanmerkingen op de leiding, want aan de ballen kan het niet meer liggen. Hopende dat het gras dan een beetje gekortwiekt is, dat wel.

We hebben twee nieuwe hoogwaardige Derby Starren in ons midden. Afgelopen zaterdag voor jullie opgepikt in de Haagse Binnenstad, toen ze zielig op een plankje lagen te koekeloeren wie hen zou willen adopteren.

Ik heb van een aantal al een kleine bijdrage mogen ontvangen, maar ik ben er nog niet! Kom nog 30 eu tekort, dus als mensen nog even willen doneren, dan dank ik u vriendelijk doch vrolijk. De kosten waren 65 eu.

Verder is het vanavond weer dik bal. Normaal gesproken 1900, alleen ome Rody weet zeker dat ie er pas rond 1915 kan zijn, in verband met de plek waar hij nu zijn werkzaamheden verricht... dus wil ik voorstellen, als ik zo vrij mag zijn:

MAANDAGAVONDKNALLEN OM 1930 UUR, KIJKDUIN! BINGO! IEDEREEN KRIJGT NOG EEN HINDERLIJKE SMS, tenzij je op tijd reageert... lieve reageerbuiskinderen!

MINDER LANG GRAS, KLOTEBAL, FOTO'S

Zo dat was de 16e editie van dat spektakel wat iedere maandagavond weer menig Haags mannenhart vervult van romantiek, nostalgie en kleine irritaties: zomeravondvoetbal.

In een pot die zowaar eens gelijk opging, trok de partij van o.a. sluwe Jean, dappere Kees, dartelende Bruno en goddellijke Michel uiteindelijk aan het allerlangste eind. De uitslag had minder draaglijk kunnen zijn voor Kloor en zijn vriendjes als Kees en Stefan niet de bal in hun eigen doel hadden geknoeid: 10-9.

Team 1:
Rody; was aangekomen met nieuw schoeisel. Het hielp tegen de blaren, echter het goeie voetbal laat waarschijnlijk nog weken op zich wachten.
Kloor; zijn gele sokken waren niet genoeg om zich bij de winnende partij te mogen aansluiten, volgende week beter. Danny stonk overigens in zijn aloude verdedigingstruc: een vermelding waardig!
Harte; verzoekt Arnoud vaker de bal op hem te spelen als hij vrij staat, harder roepen pik, misschien helpt het. Harte is gesignaleerd in Musicon met een gouden microfoon, een ontbloot bovenlichaam en een witte strakke broek.
Bas; terug van eigenlijk nooit weggeweest. Vanavond Chelsea-shirt onwaardig. Schijnt te liggen aan een te lage loodspiegel door een gebrek aan propere sushi, maar teveel AH-meuk.
Blok; maakte een prachtig goal bij zijn rentree, maar het apparaat om zijn pols om de eigen gescoorde doelpunten bij te houden is overdreven. Het apparaat blijkt overigens een GPS-apparaat te zijn van de penitiare inrichting in Zoetermeer. Hij is op borgtocht met meldingsplicht vrij, maar moet zich elke avond om 11 uur melden. Hij was maandag net op tijd, anders hadden de cipiers hem hardhandig van ons mooie veldje moeten verwijderen.
Piet; vanavond met geen jachtgeweer aan te sporen over de middenlijn terug te zakken. Liet alles uit zijn rug lopen alsof zijn scriptieblaadjes uit zijn rugzakje vlogen. Waar zit deze jongen toch met zijn hoofd? Ondanks dat, in aanvallend opzicht een plaag voor iedere verdediging. Echter ook daarop zijn het schijnbaar de uitzonderingen die de regel bevestigen.
Vinnie; kwam laat binnenlopen. Vrouwelijk Hollyhock smelt voor deze gentleman op voetbalschoenen, echter zijn inbreng was deze maandag ook niet voldoende voor een klinkende overwinning waar deze man al weken meer naar hunkert dan naar nieuw werk of zijn aanstaande overwinning van de Tourpoel.
Mario; the comebackkid. The founding father van Hollyhock, schijnt seizoen 1994 bijna te evenaren kwa opkomst. Nu nog kwa fitheid. Steek er nog 1 op knul!

Team 2:
Ard; heeft u hem gezien? Hij schittert in ieder geval als vanouds. We schijnen hem over een week of wat weer af te moeten staan aan die pauperclub uit Houtwijk. Eeuwig zonde dat zo'n kwaliteitsvoetballer er zo'n slechte smaak kwa voetbal op nahoudt.
Michel; we zijn eindelijk van het gezever af dat hij nooit wint. We hebben bergen werk moeten verzetten om hem in het sterkste team te krijgen en eigen goals moeten simuleren om hem het gevoel te geven dat het allemaal echt waar was maandagavond. Soms zien we een sprankeltje oude Michel, al is het maar het idee wat hij heeft om met de bal te gaan doen, dat is voor vele voetbalvoorhoofdjes al genoeg om natjes van te worden.
Stefan; de Egyptische zon heeft deze jongen weer goed gedaan. Getooid zonder haarband maar met een kleurtje om de vingertjes werkelijk waar bij af te likken, ontsteeg deze Dammers wel zichzelf met scherp en snel spel. Een lust voor het oog!
Danny; draait, keert, draait, keert, verliest amper een duel en is de laatste tijd scherp. Vlijmscherp. De beste heer met het eeuwig lachende gezicht staat na 16 ronden niet voor niks eerste in de Hollyhock rangschikking. Gaf Arnoud nog een beeldschone tatoeage op de enkel.
Kees; kon geen potten breken ditmaal. Waar hij de ene week geniale dingen laat zien, bleef hij nu een beetje achterin hangen. Nam nog wel de moeite om Rody's enkel van een mooie tatoeage te voorzien.
Jean; ook hij schuwde de tatoeage vanavond niet, weliswaar ongelukkig, kuste hij de knietjes van Bas, die toch al op leeftijd zijn. Vergat pardoes nog de sleutel van zijn werk op het groene gras van Hollyhock. Enkele alerte Hollyhockers belde 06-11 en na een spoedactie kon Jean toch nog werken op dinsdag. Of hij er blij mee was...
Bruno; een man van extremen! Hij schijnt zijn schoenen niet meer los te krijgen van zijn voeten nadat hij thuis bij de verbouwing in een emmer cement is gaan staan. Het jammere is alleen dat zijn linkerschoen aan de rechterkant zit, en de rechte links. Desondanks houdt hij de vaart goed in zijn spel en zorgt hij vaak genoeg voor een goede uitbraak over links. Of rechts.

Gelukkig hebben we de foto's nog:

MAANDAGAVOND 13 JULI 2009: KNALLEN MAAR!!!

Heren, dames ook!

Vanavond weer enorm knallen op het heilige gras van Kijkduin! Kan het nivo nog verder omlaag? We kunnen er vanavond allemaal getuige van zijn op 's lands een-na-mooiste!

Ik weet uit betrouwbare bron, dat het gras is gemaaid, jawel! Plus dat er een aantal buitjes overheen zijn geweest, jawel! Kortom, aan het gras kan het vanavond echt níet legge!

Reageer!

LANG GRAS, KLEINE LICHTE BAL, MOEIE MANNENBENEN

Juist dat waren de ingredienten voor het zomeravond voetbal. Een vrij statische letargische pot maandagavondvoetbal zonder al teveel felheid en lach. De kleine bal die maar niet wilde in het lange gras. Als een vastgelopen traktorband in de modder: wel willen maar niet kunnen. Net als al die mannenbenen, vast een te zwaar weekend gehad. Of moeten we gewoon de confrontatie aan met het feit dat we ouder worden en minder snel recupereren van een inspanning. Het komen naar Hollyhock lijkt soms al een opgave, zonder dat het sleur wordt overigens, want het is heerlijk om er te staan. Straks staat die teller weer op 185 en kan je niet wachten tot je weer een jaar ouder bent.

De Ooievaars, vroeger een Joodse club die ooit speelde op het terrein waar wij nu onze gevoelige stapjes achterlaten alvorens de heimachines er over een paar jaar een bouwput van maken, trok ten strijde met Gert, Kloor, Danny, Jean en Kees.

Rood Groen '09 begon met de beste intenties en Rody, Arnoud, Harte, Marque (gaat deze week nog op hoogtestage in Frankrijk) en Ard.

Rood Groen kwam rap op achterstand omdat ze nog in de inspeelmodus (lees: wie kan de luchtballon het hoogst de lucht in laten vliegen) stonden. Pas bij 4-0 konden ze wat terug doen, maar het leek nu al te laat. Ooievaars combineerde verzorgder. Echter rond een uur aan spel en een vervelend zonnetje in hunner gelaten, kreeg Rood Groen ineens een beetje de geest. Bij de stand van 6-3 ramden de Rood Groenen ze er ineens vanuit alle hoeken in, lichtelijk tot frustratie van de thuisploeg. De Ooievaars waren het spoor een beetje bijster zonder nu echt de scherpte voorin veel te verliezen. Jean was vooral in een bloedvorm en pakte in elke fase zijn doelpuntjes mee. Hij kon naast enkele mooie goals ook profiteren van enig geklungel en laksheid achterin bij Rood Groen. Rood Groen managete het bij godsgratie nog om er 8-8 van te maken. De twijfel sloeg toen wel toe: doordrukken, capituleren of zakken. De twijfel was al genoeg om een deuk te slaan in de carosserie van Rood Groen. Ooievaars overliepen in het laatste kwartier Rood Groen tot 14-10.