Aflevering 1!
27 mei 2009
25 mei 2009
BENAUWDE ZEGE WONDERBOYS
Benauwd was het! Net als de zege aan het einde van de wedstrijd voor de WONDERBOYS. Bij een behoorlijke luchtvochtigheid, een schamel zonnetje en temperatuur die ik even op 25 houdt, ramden de 12 matadoren de Haagse kilo-calorietjes van hun inmiddels uitgezakte voormalig Goden-lichamen (een enkeling daargelaten). Het veld lag er werkelijk waar prachtig bij, zo hebben we hem weinig meegemaakt. Bijna zo strak als Stokroos in de mooie dagen.
De teams die laat na samenkomst werden geformeerd, waren op het eerste oog enorm in disbalans. Een enorme hoeveelheid lopers in WONDERBOYS, OUD HOLLYHOCK moest het doen met de gewezen crème de la crème en 30+ van het ooit zo illustere Stokroos.
Vastgediende Danny (30+) moest verstek laten gaan door een bezoekje aan zijn adres van Theo Maassen (30+), Vinnie had last van de partij van de week ervoor en Ard zit telkens tegen zijn eerste komst van het seizoen aan te schurken maar moest toch een auto ophalen. Wie er wel waren de WONDERBOYS en OUD HOLLYHOCK. WONDERBOYS droegen blauw en waren Anders, Arnoud, Stefan, nieuwgediende Bob, Johan en Bruno. OUD HOLLYHOCK kwamen er bekaaid vanaf met een ditmaal minder kleurrijke Kees, Rody, Kloor, Mark, Gert (in gepromoveerd Wolverhapton-geel) en onze goaltjesdief Jean.
Gertje was jarig (30+)! Ja ja mensen, en dat moest gevierd worden met een klinkende overwinning. Echter die bleef uit en zal onze GVR dan maar op een ander tijdstip moeten innen. Graag maken we die afspraak volgende week want we gunnen die ouwe toch het beste! Mag hij ook nog de teams samenstellen.
Na de formatie en de eerste balomwentelingen werd al vlot duidelijk dat de lopers bij WONDERBOYS zaten. Dat kon natuurlijk iedere imbeciel al van tevoren zien, maar de vaststelling is altijd nog wel even prettig. De 10-8 echter doet vermoeden dat het allemaal close was. De kansen voorin bij WONDERBOYS werden echter vaker om zeep geholpen (mede door sterk verdedigingswerk van onze eigen Bermuda-driehoek achterin bij OUD HOLLYHOCK) door de spitsen dan dat de aanvallen zorgvuldig werden afgerond.
Het meest eenvoudige wilde ook niet lukken bij OUD HOLLYHOCK: balletje rond spelen. Vaak produceerden ze rare hoge ballen die voor de voortgang nog moesten worden gecontroleerd waardoor het venijn al door eigen toedoen uit menig aanval werd gehaald. Te lang breien en vastlopers in de eigen verdediging. Als een tondeuse in een slecht onderhouden poedel.
WONDERBOYS kwamen eenvoudig op voorsprong. 2-0. Arnoud speelde puik: niet zo aanwezig als voorheen maar verdelend en heersend van achteruit en inschuivens als het kon, maar altijd op tijd terug. Bob en Johan speelde eenvoudig en amper zonder fouten en onze Deense brok dynamiet knalde weer als voorheen. Stefan was zo nu en dan voor de goal even de weg kwijt, maar was in dit weer onvermoeibaar en speelde een supermatch. Bruno vindt steeds sneller de voortgang na een inspeelpass en mag niet onderschat worden bij de aanvallen.
De Hollyhockers keken na de 2-0 naar elkaar of ze water zagen branden. Moesten ze elkaar de schuld nou geven? Dat was iets teveel van het goede, al gebeurde dat wel teveel en veel te vaak. Men bleef nog voor tien discussiëren over een bal van een kwartier terug, terwijl je beter kan zorgen dat de volgende goed is. De aanvallen van de BOYS waren ragfijn van kwaliteit en werden goed afgerond. HOLLYHOCK vond aansluiting door tweemaal een doelpunt van Rody. Deze werd overigens nog wel onderbroken door een goal van de BOYS. Terwijl de hitte als een klamme deken de druppels op eenieders voorhoofd toverde, goochelde Rody, volkomen onbedoeld (dat schijn je er niet bij te moeten zeggen), een halve omhaal bij de cornervlag uit zijn voeten na een half onderschepte pass van Gert door Arnoud. De bal belandde curieus genoeg tussen de palen, geen twijfel mogelijk, doelpunt! Kwaliteit verloochend zich niet, heren! Het is net als stront: het goeie komt altijd bovendrijven. Ik moest het uitjuichen, want ik vond ‘m fantastisch! Ik faal de laatste tijd jammerlijk op Kijkduin, dus dit succesje eigen ik me toch maar even toe. Eigenlijk juichte ik net als heel voetbalminnend Haaglanden, omdat ik compleet verrast was.
Gestaag liep de score op: WONDERBOYS scoorde door vele malen beter voetbal en OUD HOLLYHOCK scoorde door vlijmscherpe uitbraken en een enkele smerige counter. Maar goed, je moet je kwaliteiten ook goed gebruiken.
Toen het onweer aan kwam rollen maar het nog niet bulderde riep men de “quitte of dubbel” af. 10-8 of 9-9. De woorden waren nog niet uitgesproken of Bruno kreeg de bal per ongeluk tegen het scheenbeen en tikte de verdiende winnaar naar de zege. 10-8 eindstand, en ondanks dat er hier en daar een onvriendelijkheidje, een irritatietje en een tikkie teveel was, was het een superavond, met superweer en een goede voetbalatmosfeer. Die ene toeschouwer moet toch genoten hebben van al dat bulderend testosteron wat zich een weg baande door de hete avond.
O ja, dat bulderende onweer brak niet lang na het vertrek los boven Kijkduin. Sommigen deden nog even een tussenstop in een bushokje of in Cafetaria ’t Haantje, anderen die namen de pedalen en reden een ware tijdrit naar huis waat Denis Menchov jaloers op zou kunnen zijn. Nu ik dit schrijf, buldert het opnieuw aardig. Als ons mooie veldje maar gespaard blijft. Morgen maar eens kijken op de Buienradar of dat allemaal safe is geweest.
Anyway: Een zeer geslaagde avond, en volgende week knallen we er lekker weer op los op de 10e ontmoeting van dit prachtvolle seizoen.
Volgende keer shirtjes mee mensen, we moeten een beetje kunnen spelen met die teams en dat poten is eigenlijk toch echt voor kindertjes. Bis Montag!
De teams die laat na samenkomst werden geformeerd, waren op het eerste oog enorm in disbalans. Een enorme hoeveelheid lopers in WONDERBOYS, OUD HOLLYHOCK moest het doen met de gewezen crème de la crème en 30+ van het ooit zo illustere Stokroos.
Vastgediende Danny (30+) moest verstek laten gaan door een bezoekje aan zijn adres van Theo Maassen (30+), Vinnie had last van de partij van de week ervoor en Ard zit telkens tegen zijn eerste komst van het seizoen aan te schurken maar moest toch een auto ophalen. Wie er wel waren de WONDERBOYS en OUD HOLLYHOCK. WONDERBOYS droegen blauw en waren Anders, Arnoud, Stefan, nieuwgediende Bob, Johan en Bruno. OUD HOLLYHOCK kwamen er bekaaid vanaf met een ditmaal minder kleurrijke Kees, Rody, Kloor, Mark, Gert (in gepromoveerd Wolverhapton-geel) en onze goaltjesdief Jean.
Gertje was jarig (30+)! Ja ja mensen, en dat moest gevierd worden met een klinkende overwinning. Echter die bleef uit en zal onze GVR dan maar op een ander tijdstip moeten innen. Graag maken we die afspraak volgende week want we gunnen die ouwe toch het beste! Mag hij ook nog de teams samenstellen.
Na de formatie en de eerste balomwentelingen werd al vlot duidelijk dat de lopers bij WONDERBOYS zaten. Dat kon natuurlijk iedere imbeciel al van tevoren zien, maar de vaststelling is altijd nog wel even prettig. De 10-8 echter doet vermoeden dat het allemaal close was. De kansen voorin bij WONDERBOYS werden echter vaker om zeep geholpen (mede door sterk verdedigingswerk van onze eigen Bermuda-driehoek achterin bij OUD HOLLYHOCK) door de spitsen dan dat de aanvallen zorgvuldig werden afgerond.
Het meest eenvoudige wilde ook niet lukken bij OUD HOLLYHOCK: balletje rond spelen. Vaak produceerden ze rare hoge ballen die voor de voortgang nog moesten worden gecontroleerd waardoor het venijn al door eigen toedoen uit menig aanval werd gehaald. Te lang breien en vastlopers in de eigen verdediging. Als een tondeuse in een slecht onderhouden poedel.
WONDERBOYS kwamen eenvoudig op voorsprong. 2-0. Arnoud speelde puik: niet zo aanwezig als voorheen maar verdelend en heersend van achteruit en inschuivens als het kon, maar altijd op tijd terug. Bob en Johan speelde eenvoudig en amper zonder fouten en onze Deense brok dynamiet knalde weer als voorheen. Stefan was zo nu en dan voor de goal even de weg kwijt, maar was in dit weer onvermoeibaar en speelde een supermatch. Bruno vindt steeds sneller de voortgang na een inspeelpass en mag niet onderschat worden bij de aanvallen.
De Hollyhockers keken na de 2-0 naar elkaar of ze water zagen branden. Moesten ze elkaar de schuld nou geven? Dat was iets teveel van het goede, al gebeurde dat wel teveel en veel te vaak. Men bleef nog voor tien discussiëren over een bal van een kwartier terug, terwijl je beter kan zorgen dat de volgende goed is. De aanvallen van de BOYS waren ragfijn van kwaliteit en werden goed afgerond. HOLLYHOCK vond aansluiting door tweemaal een doelpunt van Rody. Deze werd overigens nog wel onderbroken door een goal van de BOYS. Terwijl de hitte als een klamme deken de druppels op eenieders voorhoofd toverde, goochelde Rody, volkomen onbedoeld (dat schijn je er niet bij te moeten zeggen), een halve omhaal bij de cornervlag uit zijn voeten na een half onderschepte pass van Gert door Arnoud. De bal belandde curieus genoeg tussen de palen, geen twijfel mogelijk, doelpunt! Kwaliteit verloochend zich niet, heren! Het is net als stront: het goeie komt altijd bovendrijven. Ik moest het uitjuichen, want ik vond ‘m fantastisch! Ik faal de laatste tijd jammerlijk op Kijkduin, dus dit succesje eigen ik me toch maar even toe. Eigenlijk juichte ik net als heel voetbalminnend Haaglanden, omdat ik compleet verrast was.
Gestaag liep de score op: WONDERBOYS scoorde door vele malen beter voetbal en OUD HOLLYHOCK scoorde door vlijmscherpe uitbraken en een enkele smerige counter. Maar goed, je moet je kwaliteiten ook goed gebruiken.
Toen het onweer aan kwam rollen maar het nog niet bulderde riep men de “quitte of dubbel” af. 10-8 of 9-9. De woorden waren nog niet uitgesproken of Bruno kreeg de bal per ongeluk tegen het scheenbeen en tikte de verdiende winnaar naar de zege. 10-8 eindstand, en ondanks dat er hier en daar een onvriendelijkheidje, een irritatietje en een tikkie teveel was, was het een superavond, met superweer en een goede voetbalatmosfeer. Die ene toeschouwer moet toch genoten hebben van al dat bulderend testosteron wat zich een weg baande door de hete avond.
O ja, dat bulderende onweer brak niet lang na het vertrek los boven Kijkduin. Sommigen deden nog even een tussenstop in een bushokje of in Cafetaria ’t Haantje, anderen die namen de pedalen en reden een ware tijdrit naar huis waat Denis Menchov jaloers op zou kunnen zijn. Nu ik dit schrijf, buldert het opnieuw aardig. Als ons mooie veldje maar gespaard blijft. Morgen maar eens kijken op de Buienradar of dat allemaal safe is geweest.
Anyway: Een zeer geslaagde avond, en volgende week knallen we er lekker weer op los op de 10e ontmoeting van dit prachtvolle seizoen.
Volgende keer shirtjes mee mensen, we moeten een beetje kunnen spelen met die teams en dat poten is eigenlijk toch echt voor kindertjes. Bis Montag!
HETE AVOND VOOR DE BOEG
Drukkend warm en zwaar knallen! Wie is erbij?
Vanaf 1900 uur weer aan de gang!
Vooralsnog: Arnoud, Rody, Stefan, Vinnie. Zometeen de SMS eruit...
Vanaf 1900 uur weer aan de gang!
Vooralsnog: Arnoud, Rody, Stefan, Vinnie. Zometeen de SMS eruit...
19 mei 2009
17 mei 2009
MAANDAG 18 MEI 1900 UUR: HOLLYHOCK DEEL 8
Zo jongens! We mogen weer! Vol frisse zin er tegenaan!
Zijn de spiertjes los? Zijn je schoentjes gepoetst? Heb je twee shirten in je tas (licht en donker)? Ben je er klaar voor! Waarschijnlijk weer op veldje UNO, want dat was toch net even wat beter!
MAANDAGAVOND 1900 UUR RENDEZ VOUS! WARMLOPEEEEEEE!
Zijn de spiertjes los? Zijn je schoentjes gepoetst? Heb je twee shirten in je tas (licht en donker)? Ben je er klaar voor! Waarschijnlijk weer op veldje UNO, want dat was toch net even wat beter!
MAANDAGAVOND 1900 UUR RENDEZ VOUS! WARMLOPEEEEEEE!
11 mei 2009
OLD BOYS WAST HOLLYHOCK DE OREN
De Old Boys van Mario, Michel, Harte, Arnoud, Jean en Anders (DEN) trakteerden op een zonovergoten maar winderig Hollyhock, FC Hollyhock op de meest smadelijke en blamerende nederlaag uit de gehele Hollyhock geschiedenis. Dacht u dat u voor pover en armetierig voetbal naar Blindenvoetbal, FC Omniworld of G-Voetbal moet? FC Hollyhock biedt u een kant en klaar alternatief!
FC Hollyhock, bestaande uit Bruno, Kees, Rody, Danny, Stefan, Mark en Kloor, lieten in pakweg 80 minuten zien, wat je naast een balletje trappen allemaal nog meer kon doen met een ronden leren knikker, een fraaie winderige lenteavond en een ietwat te lang gras: Passen werd verward met de tegenstander een dienst bewijzen, schoten werden onherroepelijk gepromoveerd tot caramboles (naar verluidt is Dick Jaspers ernstig geinteresseerd meerdere van onze balkunstenaars voor een zacht prijsje *lees: niks* over te nemen) en verdedigen werd verward met het dansen van de Can Can. Dat voetbal met een man minder ook een stuk eenvoudiger kan werken dan een man-meer-situaties, lieten de zichzelf boven de almachtige God verhevenen maandagavond zien.
In pakweg een uur tijd werden de amateurs van Fc Hollyhock met de rug tegen de muur gezet, geknipt, geschoren en afgevoerd. De roep van één der Hollyhockers om er een positief stukje van te maken valt niet makkelijk in te willigen, zeker niet als ik met mijn subjectieve FC Hollyhock-blik hier geacht wordt een stukje neer te zetten. Bruno, het spijt me, vergeef me.
Misschien dat er voor FC Hollyhock nog een carriere als ballenjongen op deze maandagavonden inzit, want een voetbalcarriere lijkt voor bijeengeraapte prutsteam iets te hoog gegrepen. Als de persiflage op voetbal vorige week is ingezet dan is hij deze week in ieder geval weer verder vervolmaakt, dat is iets wat FC Hollyhock dan toch op het povere 2009-conto mag bijschrijven. Maken we er een trilogie van? Het antwoord staat volgende week, hier op het meest gelezen blog van Kijkduin en omstreken.
Dan toch maar positieve noot kraken in dit stukje, dat ik heb opgemaakt in de donkerste spelonken van mijn brein waar normaal gesproken alleen maar writers-blocks uit komen. THE OLD BOYS, gaven een demonstratie van hoe voetbal gespeeld dient te worden.
Harte gaf eindelijk weer acte de presence, veld 2 had extra haar best gedaan het verse gras zo groen mogelijk voor de dag te komen om vervolgens ontmaagd te worden door deze oer-Hollyhocker. Het team OLD BOYS kon makkelijk haar spelletje spelen, goed passen, anticiperen op de fouten van de tegenstander die er in vrachtwagenladingen waren, omschakelen (alle tijd), spits lanceren (die was snel zat), scoren of de afvallende bal afdrukken. Aanvankelijk kon Harte makkelijk in zijn spel blijven zoals hij deed in zijn beste tijden. Bal aannemen, mannen afhouden en verdelen maar. Aanpakken van Hollyhock-zijde? Nee hoor, laat maar gaan. FC HOllyhock wachtte gewoon op de fouten die de Old Boys toch ook moesten gaan maken. Anticiperen op iets wat niet gaat komen is net als wachten tot Ron Brandsteder met een leuke grap komt: je kan wachten tot je een ons weegt.
Arnoud kon niet over zichzelf tevreden zijn, daarmee was hij mijns inziens veel te kritisch. Zeker zijn rushes laten weer een beetje die finesse en kracht van vroeger zien. FC Hollyhock stond erbij, gaapte een keer en keek ernaar. Arnoud verdiende de overwinning dik, samen met al zijn ploeggenoten. Dat het 'in één keer aannemen en doorspelen' niet lukte lag absoluut aan het veld. De veldbeheerder heeft weer niet meegedacht. Heeft níet gemaaid, níet gesproeid en een landingsbaan voor buitenaardse voertuigen in het midden van onze grasmat aangebracht. Een schande! Louis van Gaal zou furieus reageren, "Onprofessioneel!". Uiteindelijk zei hij net als de Old Boys aan het einde van de avond: "Wij zijn de beste!".
De eindstand van 14-9 was voor een groot deel afkomstig van de kwikzilveren voetjes van ons Haagse Wonderjong Jean! Maandagavond ongrijpbaar voor de in slaap gesuste verdediging van FC Hollyhock. Bloedsnel en als dat zelfde bloed, kroop ook Jean waar hij niet gaan kon. Dat hij uit die positie ook nog kon scoren mag hij geheel op eigen conto bijschrijven.
De Deense Draver Anders liet zien wat voetbalschoenen en een beetje inzet voor surplus kunnen geven aan een team dat met een mannetje minder speelt. Hij was gewoon overal, zijn combinaties liepen en schuwde zowel het avontuur als het duel niet. Dat hij dat laatste vaak als winnaar uitliep had te maken met scherpte.
Op verzoek van Michel, inmiddels Rijswijker, komt het verzoek om dit stukje tóch te schrijven, ondanks het feit dat het team van uw reporter compleet weggespeeld is. Zelfkastijding is uw reporter niet vreemd, dus dit verzoek willig ik dan ook zonder enig tegensputteren in. Hoewel ik toch liever onder mijn dekens was gekropen, mijn TV op testbeeld had gezet en de telefoon op stil. Michel verdeelt en heerst weer bijna als vanouds. Zijn voeten doen praktisch altijd wat zijn hoofd wil, daarmee loopt hij straatlengten voor op heel Hollyhock: hij gebruikte zijn hoofd wel! FC Hollyhock heeft het hoofd alleen gebruikt bij een verdwaalde kopbal. Michel liep geen meter te veel, maar wel elke meter nuttig. Hang maar in je café Mich. Zet ik er ook nog even bij dat je jezelf zelfs nog complimenten gaf in het begin van de wedstrijd voor die ene slechte bal die je dan toch gaf. Ik doe het graag: overwinningen relativeren, verliezers de grond intrappen.
Mario schijnt al 8 weken lang op een schoolpleintje in Rijswijk tegen een muurtje te oefenen met ballen passen en aannemen. Het werpt zijn vruchten duidelijk af. Mario draait beter, voetbalt beter en bewaart rust. Het enige wat er nog aan ontbreekt is uithoudingsvermogen, ook al liet hij zich maandagavond verre van onbetuigd bij uitbraken van zijn team.
De opbouw van de eindscore dan, weet u het nog? Stefan maakte in den beginne nog twee doelpunten voor FC Hollyhock: 2-0. Daarna was het de beurt aan Old Boys om er 3 op rij te maken: 2-3. Bruno scoorde via een intikker de gelijkmaker: 3-3. Toen was het het ondertal dat praktisch iedere foute bal van de thuisploeg medogenloos afstrafte. De Old Boys konden al lachend en gierend uitlopen naar 3-9. Bij 3-6 werd overigens een kleine pauze ingelast. Even werd er gedacht aan een gestaakte wedstrijd, gezien het feit dat de dienstdoende scheidsrechter zich schaamde voor het vertoonde spel van de thuisploeg. Zover kwam het niet en werd er aangelegd voor de tweede helft, die overigens gek genoeg niet werd ingeleid door een wisseling van kanten.
Na de 3-9 ging Old Boys door waar het mee bezig was: 3-11. Toen begon de weigerende machine van FC Hollyhock zowaar te stotteren in plaats van stil te staan. Mark, onze enige echte eigen 'Koning van de Kluts', knalde er zomaar 4 in. Hier en daar werden nog wat dubieuze goals tot tellende goal gediscussieerd en zo stond met veel pijn en nog meer moeite er ineens 9-11 op het bord. Zou het dan toch? Neen! Natuurlijk niet! Als dit de eindstand was, was dat overigens ook nog eens behoorlijk geflatteerd geweest.
Old Boys, nog steeds met die man minder, drukte er nog 3 af en zorgde voor het eerst dit seizoen voor dubbele cijfers: 9-14. Felicitaties aan de winnaars in ondertal. Enkeltje haptonoom voor de verliezers in overtal.
Dit stukje behoeft natuurlijk niet negatief te worden geinterpreteerd! Ik probeer hier en daar wat met superlatieven te strooien en met wat scherts en satire mezelf te dwingen tot een schrijverscarriere. Hollyhock is een eretitel, en die gaat op dit moment in ieder geval aan mijn mooie dopje op mijn gezicht voorbij. Eigenwijs als ik ben en jullie allemaal zijn, zullen we het volgende week allemaal weer opnieuw doen. Hulde! Toedeloe!
Trouwens: een klein verzoekje om toch een donker en een licht shirt mee te nemen. Dat zou kunnen schelen in de automatismen! Ahum... Of toch even zo'n rood shirt aanschaffen met zijn allen?
FC Hollyhock, bestaande uit Bruno, Kees, Rody, Danny, Stefan, Mark en Kloor, lieten in pakweg 80 minuten zien, wat je naast een balletje trappen allemaal nog meer kon doen met een ronden leren knikker, een fraaie winderige lenteavond en een ietwat te lang gras: Passen werd verward met de tegenstander een dienst bewijzen, schoten werden onherroepelijk gepromoveerd tot caramboles (naar verluidt is Dick Jaspers ernstig geinteresseerd meerdere van onze balkunstenaars voor een zacht prijsje *lees: niks* over te nemen) en verdedigen werd verward met het dansen van de Can Can. Dat voetbal met een man minder ook een stuk eenvoudiger kan werken dan een man-meer-situaties, lieten de zichzelf boven de almachtige God verhevenen maandagavond zien.
In pakweg een uur tijd werden de amateurs van Fc Hollyhock met de rug tegen de muur gezet, geknipt, geschoren en afgevoerd. De roep van één der Hollyhockers om er een positief stukje van te maken valt niet makkelijk in te willigen, zeker niet als ik met mijn subjectieve FC Hollyhock-blik hier geacht wordt een stukje neer te zetten. Bruno, het spijt me, vergeef me.
Misschien dat er voor FC Hollyhock nog een carriere als ballenjongen op deze maandagavonden inzit, want een voetbalcarriere lijkt voor bijeengeraapte prutsteam iets te hoog gegrepen. Als de persiflage op voetbal vorige week is ingezet dan is hij deze week in ieder geval weer verder vervolmaakt, dat is iets wat FC Hollyhock dan toch op het povere 2009-conto mag bijschrijven. Maken we er een trilogie van? Het antwoord staat volgende week, hier op het meest gelezen blog van Kijkduin en omstreken.
Dan toch maar positieve noot kraken in dit stukje, dat ik heb opgemaakt in de donkerste spelonken van mijn brein waar normaal gesproken alleen maar writers-blocks uit komen. THE OLD BOYS, gaven een demonstratie van hoe voetbal gespeeld dient te worden.
Harte gaf eindelijk weer acte de presence, veld 2 had extra haar best gedaan het verse gras zo groen mogelijk voor de dag te komen om vervolgens ontmaagd te worden door deze oer-Hollyhocker. Het team OLD BOYS kon makkelijk haar spelletje spelen, goed passen, anticiperen op de fouten van de tegenstander die er in vrachtwagenladingen waren, omschakelen (alle tijd), spits lanceren (die was snel zat), scoren of de afvallende bal afdrukken. Aanvankelijk kon Harte makkelijk in zijn spel blijven zoals hij deed in zijn beste tijden. Bal aannemen, mannen afhouden en verdelen maar. Aanpakken van Hollyhock-zijde? Nee hoor, laat maar gaan. FC HOllyhock wachtte gewoon op de fouten die de Old Boys toch ook moesten gaan maken. Anticiperen op iets wat niet gaat komen is net als wachten tot Ron Brandsteder met een leuke grap komt: je kan wachten tot je een ons weegt.
Arnoud kon niet over zichzelf tevreden zijn, daarmee was hij mijns inziens veel te kritisch. Zeker zijn rushes laten weer een beetje die finesse en kracht van vroeger zien. FC Hollyhock stond erbij, gaapte een keer en keek ernaar. Arnoud verdiende de overwinning dik, samen met al zijn ploeggenoten. Dat het 'in één keer aannemen en doorspelen' niet lukte lag absoluut aan het veld. De veldbeheerder heeft weer niet meegedacht. Heeft níet gemaaid, níet gesproeid en een landingsbaan voor buitenaardse voertuigen in het midden van onze grasmat aangebracht. Een schande! Louis van Gaal zou furieus reageren, "Onprofessioneel!". Uiteindelijk zei hij net als de Old Boys aan het einde van de avond: "Wij zijn de beste!".
De eindstand van 14-9 was voor een groot deel afkomstig van de kwikzilveren voetjes van ons Haagse Wonderjong Jean! Maandagavond ongrijpbaar voor de in slaap gesuste verdediging van FC Hollyhock. Bloedsnel en als dat zelfde bloed, kroop ook Jean waar hij niet gaan kon. Dat hij uit die positie ook nog kon scoren mag hij geheel op eigen conto bijschrijven.
De Deense Draver Anders liet zien wat voetbalschoenen en een beetje inzet voor surplus kunnen geven aan een team dat met een mannetje minder speelt. Hij was gewoon overal, zijn combinaties liepen en schuwde zowel het avontuur als het duel niet. Dat hij dat laatste vaak als winnaar uitliep had te maken met scherpte.
Op verzoek van Michel, inmiddels Rijswijker, komt het verzoek om dit stukje tóch te schrijven, ondanks het feit dat het team van uw reporter compleet weggespeeld is. Zelfkastijding is uw reporter niet vreemd, dus dit verzoek willig ik dan ook zonder enig tegensputteren in. Hoewel ik toch liever onder mijn dekens was gekropen, mijn TV op testbeeld had gezet en de telefoon op stil. Michel verdeelt en heerst weer bijna als vanouds. Zijn voeten doen praktisch altijd wat zijn hoofd wil, daarmee loopt hij straatlengten voor op heel Hollyhock: hij gebruikte zijn hoofd wel! FC Hollyhock heeft het hoofd alleen gebruikt bij een verdwaalde kopbal. Michel liep geen meter te veel, maar wel elke meter nuttig. Hang maar in je café Mich. Zet ik er ook nog even bij dat je jezelf zelfs nog complimenten gaf in het begin van de wedstrijd voor die ene slechte bal die je dan toch gaf. Ik doe het graag: overwinningen relativeren, verliezers de grond intrappen.
Mario schijnt al 8 weken lang op een schoolpleintje in Rijswijk tegen een muurtje te oefenen met ballen passen en aannemen. Het werpt zijn vruchten duidelijk af. Mario draait beter, voetbalt beter en bewaart rust. Het enige wat er nog aan ontbreekt is uithoudingsvermogen, ook al liet hij zich maandagavond verre van onbetuigd bij uitbraken van zijn team.
De opbouw van de eindscore dan, weet u het nog? Stefan maakte in den beginne nog twee doelpunten voor FC Hollyhock: 2-0. Daarna was het de beurt aan Old Boys om er 3 op rij te maken: 2-3. Bruno scoorde via een intikker de gelijkmaker: 3-3. Toen was het het ondertal dat praktisch iedere foute bal van de thuisploeg medogenloos afstrafte. De Old Boys konden al lachend en gierend uitlopen naar 3-9. Bij 3-6 werd overigens een kleine pauze ingelast. Even werd er gedacht aan een gestaakte wedstrijd, gezien het feit dat de dienstdoende scheidsrechter zich schaamde voor het vertoonde spel van de thuisploeg. Zover kwam het niet en werd er aangelegd voor de tweede helft, die overigens gek genoeg niet werd ingeleid door een wisseling van kanten.
Na de 3-9 ging Old Boys door waar het mee bezig was: 3-11. Toen begon de weigerende machine van FC Hollyhock zowaar te stotteren in plaats van stil te staan. Mark, onze enige echte eigen 'Koning van de Kluts', knalde er zomaar 4 in. Hier en daar werden nog wat dubieuze goals tot tellende goal gediscussieerd en zo stond met veel pijn en nog meer moeite er ineens 9-11 op het bord. Zou het dan toch? Neen! Natuurlijk niet! Als dit de eindstand was, was dat overigens ook nog eens behoorlijk geflatteerd geweest.
Old Boys, nog steeds met die man minder, drukte er nog 3 af en zorgde voor het eerst dit seizoen voor dubbele cijfers: 9-14. Felicitaties aan de winnaars in ondertal. Enkeltje haptonoom voor de verliezers in overtal.
Dit stukje behoeft natuurlijk niet negatief te worden geinterpreteerd! Ik probeer hier en daar wat met superlatieven te strooien en met wat scherts en satire mezelf te dwingen tot een schrijverscarriere. Hollyhock is een eretitel, en die gaat op dit moment in ieder geval aan mijn mooie dopje op mijn gezicht voorbij. Eigenwijs als ik ben en jullie allemaal zijn, zullen we het volgende week allemaal weer opnieuw doen. Hulde! Toedeloe!
Trouwens: een klein verzoekje om toch een donker en een licht shirt mee te nemen. Dat zou kunnen schelen in de automatismen! Ahum... Of toch even zo'n rood shirt aanschaffen met zijn allen?
10 mei 2009
MAANDAG 11 MEI 1900 UUR: HOLLYHOCK DEEL 7
Heren van het goede leven! Schoenen al uit het vet? Daar gaan we weer!
Mark is naar verluidt weer terug en de weergoden hebben weer (voelt u hem?) het beste met ons voor!
Mark is naar verluidt weer terug en de weergoden hebben weer (voelt u hem?) het beste met ons voor!
4 mei 2009
IRRITATIES ONTSIEREN WEKELIJKSE AVONDJE IN DE WEI
NOTEER ALVAST IN UW AGENDA'S: EXTRA RONDJE VOETBAL OP KIJKDUIN, HEMELVAARTSDAG, DONDERDAG 21 MEI 2009!
Het was niet echt je van het, daar op Kijkduin. De sfeer was een beetje bijterig, irriterend, het was fris en het voetbal bij tijd en wijlen niet om aan te gluren, aldus één der toeschouwers (en niet de minste: Harte!). Vandaar een ingelaste strafronde op 21 mei!
Kloor en Rody pootte om de samenstelling van de partijen, die uiteindelijk nogal curieus verliep. Kloor vormde FC Hollyhock met Anders, Bruno, Danny, Gert en Stefan. Rody vormde met Michel, Mario, Arnoud en Kees (gehuld in het meest gekleurde shirt ever), De Ooivaars.
Vlak voor er werd begonnen stond Anders nog bij De Ooievaars lekker bij te praten. Toen Rody, Kaptein Kloor maande zijn spelers binnen te halen zodat we konden starten, vond Kloor het wel goed zo met een man minder. "Nee joh, laat maar zo", waren de kaptein's worden.
"Prima!" dachten De Ooievaars en het spel kon op de wagen. In eerste instantie wat onwennig, totdat duidelijk was dat de vorm redelijk aanwezig was bij De Ooievaars. FC Hollyhock kon belachelijk eenvoudig van de witte veertjes afgehouden worden, ondanks het tekort aan loopvermogen. Tot ergernis van Danny, stuiterde de ballen in zijn ploeg alle kanten op behalve de goede. Zelf besloot hij om zo nu en dan eens een afstandschot te produceren wat dan weer afzwaaide. Echt een vuist kon de machine die het van werken moet hebben tot op dat moment niet maken.
Bij een tussenstand van 5-2, ruim na de twee minuten stilte, deed zich hét bizarre feit van de avond voor. Men wilde nu WEL Anders. Danny deed twee pogingen de Deense goalgetter pur sang binnen te hengelen en bij de tweede poging, was het ook BINGÖ.
De angel was daarmee volledig uit De Ooievaars weg. Ze konden de marge nog wel even op 3 houden (tot 7-4), maar al snel vlogen ze hopeloos achter de feiten aan. Arnoud had wat last van zijn Stefan en Danny en kwam niet meer in zijn spel. Michel kon het net als Mario niet meer aanlopen en Kees en Rody waren wel veel aan het lopen maar konden de bal vaak ook niet die laatste beslissende pets verkopen waar doelpuntjes uit vielen. "De Ooievaars moeten duidelijk stapjes maken", zou Andre Wetzel zeggen.
FC Hollyhock daarentegen spon garen bij de nieuwe ver vooruitgeschoven man, en konden veel verder over de middenlijn spelen dan voorheen. De Ooievaars was scherp op de counter alleen het hoofd van Rody zat vele malen niet op de goeie manier op zijn rompje geschroeft. Pluspuntje: De voorzetten daarentegen waren van ragfijne kwaliteit.
Gert van FC Hollyhock, verdeelde van achteruit en de tactiek van De Ooievaars werd volledig om zeep geholpen en stuk geslagen. Een beweeglijke Danny scoorde wat en hier en daar een passte hij een bal nu met meer succes. De passjes werden soms met meer geluk dan wijsheid afgemaakt door één van zijn teamgenoten. Uw reporter herrinert zich een curieuze boogbal van Kloor die vlak achter de lijn terecht kwam na een kluts en een dwarrelbal van Anders belandde op z'n Jean's tussen de doelpalen.
Echter, het pleit werd pas echt beslecht op het moment dat de meest tragische terugspeelbal in de geschiedenis van het maandagavondvoetbal in de voeten kwam van FC Hollyhock's Kloor, waaruit de 7-7 volgde (maakte hij hem nou zelf, of toch anders). Arnoud, ging verslagen zitten, liggen en vlot erachteraan volgde de 8-7. Niet ver erna volgde nog een 9-7. Joost mag weten hoe dat nog tot stand is gekomen.
Conclusie: oneven partijen, te weinig voetbal, te veel ouwehoeren, te veel kleine irritatietjes... zo zou het toch niet moeten zijn? We komen voor onze lol en hebben allemaal voetjes van goud!
Nee, de schoonheidsprijs verdient het niet. Verre van dat zelfs. Het slotakkoord kwam van Danny. Of uw reporter. Het is maar net zoals u het zien wilt. Uw reporter verhinderde in ieder geval de dubbele cijfers voor FC Hollyhock, het was paal. Behoorlijk paal en de boel van onder is aardig schraal. Ongewild en onbedoelt, rijmt dat ook nog.
Misschien toch maar een carriere als dichter? Of volgende week mijn 100% weer vervolmaken met Kloor? Dat maar doen!
Het was niet echt je van het, daar op Kijkduin. De sfeer was een beetje bijterig, irriterend, het was fris en het voetbal bij tijd en wijlen niet om aan te gluren, aldus één der toeschouwers (en niet de minste: Harte!). Vandaar een ingelaste strafronde op 21 mei!
Kloor en Rody pootte om de samenstelling van de partijen, die uiteindelijk nogal curieus verliep. Kloor vormde FC Hollyhock met Anders, Bruno, Danny, Gert en Stefan. Rody vormde met Michel, Mario, Arnoud en Kees (gehuld in het meest gekleurde shirt ever), De Ooivaars.
Vlak voor er werd begonnen stond Anders nog bij De Ooievaars lekker bij te praten. Toen Rody, Kaptein Kloor maande zijn spelers binnen te halen zodat we konden starten, vond Kloor het wel goed zo met een man minder. "Nee joh, laat maar zo", waren de kaptein's worden.
"Prima!" dachten De Ooievaars en het spel kon op de wagen. In eerste instantie wat onwennig, totdat duidelijk was dat de vorm redelijk aanwezig was bij De Ooievaars. FC Hollyhock kon belachelijk eenvoudig van de witte veertjes afgehouden worden, ondanks het tekort aan loopvermogen. Tot ergernis van Danny, stuiterde de ballen in zijn ploeg alle kanten op behalve de goede. Zelf besloot hij om zo nu en dan eens een afstandschot te produceren wat dan weer afzwaaide. Echt een vuist kon de machine die het van werken moet hebben tot op dat moment niet maken.
Bij een tussenstand van 5-2, ruim na de twee minuten stilte, deed zich hét bizarre feit van de avond voor. Men wilde nu WEL Anders. Danny deed twee pogingen de Deense goalgetter pur sang binnen te hengelen en bij de tweede poging, was het ook BINGÖ.
De angel was daarmee volledig uit De Ooievaars weg. Ze konden de marge nog wel even op 3 houden (tot 7-4), maar al snel vlogen ze hopeloos achter de feiten aan. Arnoud had wat last van zijn Stefan en Danny en kwam niet meer in zijn spel. Michel kon het net als Mario niet meer aanlopen en Kees en Rody waren wel veel aan het lopen maar konden de bal vaak ook niet die laatste beslissende pets verkopen waar doelpuntjes uit vielen. "De Ooievaars moeten duidelijk stapjes maken", zou Andre Wetzel zeggen.
FC Hollyhock daarentegen spon garen bij de nieuwe ver vooruitgeschoven man, en konden veel verder over de middenlijn spelen dan voorheen. De Ooievaars was scherp op de counter alleen het hoofd van Rody zat vele malen niet op de goeie manier op zijn rompje geschroeft. Pluspuntje: De voorzetten daarentegen waren van ragfijne kwaliteit.
Gert van FC Hollyhock, verdeelde van achteruit en de tactiek van De Ooievaars werd volledig om zeep geholpen en stuk geslagen. Een beweeglijke Danny scoorde wat en hier en daar een passte hij een bal nu met meer succes. De passjes werden soms met meer geluk dan wijsheid afgemaakt door één van zijn teamgenoten. Uw reporter herrinert zich een curieuze boogbal van Kloor die vlak achter de lijn terecht kwam na een kluts en een dwarrelbal van Anders belandde op z'n Jean's tussen de doelpalen.
Echter, het pleit werd pas echt beslecht op het moment dat de meest tragische terugspeelbal in de geschiedenis van het maandagavondvoetbal in de voeten kwam van FC Hollyhock's Kloor, waaruit de 7-7 volgde (maakte hij hem nou zelf, of toch anders). Arnoud, ging verslagen zitten, liggen en vlot erachteraan volgde de 8-7. Niet ver erna volgde nog een 9-7. Joost mag weten hoe dat nog tot stand is gekomen.
Conclusie: oneven partijen, te weinig voetbal, te veel ouwehoeren, te veel kleine irritatietjes... zo zou het toch niet moeten zijn? We komen voor onze lol en hebben allemaal voetjes van goud!
Nee, de schoonheidsprijs verdient het niet. Verre van dat zelfs. Het slotakkoord kwam van Danny. Of uw reporter. Het is maar net zoals u het zien wilt. Uw reporter verhinderde in ieder geval de dubbele cijfers voor FC Hollyhock, het was paal. Behoorlijk paal en de boel van onder is aardig schraal. Ongewild en onbedoelt, rijmt dat ook nog.
Misschien toch maar een carriere als dichter? Of volgende week mijn 100% weer vervolmaken met Kloor? Dat maar doen!
Abonneren op:
Posts (Atom)