De teams die laat na samenkomst werden geformeerd, waren op het eerste oog enorm in disbalans. Een enorme hoeveelheid lopers in WONDERBOYS, OUD HOLLYHOCK moest het doen met de gewezen crème de la crème en 30+ van het ooit zo illustere Stokroos.
Vastgediende Danny (30+) moest verstek laten gaan door een bezoekje aan zijn adres van Theo Maassen (30+), Vinnie had last van de partij van de week ervoor en Ard zit telkens tegen zijn eerste komst van het seizoen aan te schurken maar moest toch een auto ophalen. Wie er wel waren de WONDERBOYS en OUD HOLLYHOCK. WONDERBOYS droegen blauw en waren Anders, Arnoud, Stefan, nieuwgediende Bob, Johan en Bruno. OUD HOLLYHOCK kwamen er bekaaid vanaf met een ditmaal minder kleurrijke Kees, Rody, Kloor, Mark, Gert (in gepromoveerd Wolverhapton-geel) en onze goaltjesdief Jean.
Gertje was jarig (30+)! Ja ja mensen, en dat moest gevierd worden met een klinkende overwinning. Echter die bleef uit en zal onze GVR dan maar op een ander tijdstip moeten innen. Graag maken we die afspraak volgende week want we gunnen die ouwe toch het beste! Mag hij ook nog de teams samenstellen.
Na de formatie en de eerste balomwentelingen werd al vlot duidelijk dat de lopers bij WONDERBOYS zaten. Dat kon natuurlijk iedere imbeciel al van tevoren zien, maar de vaststelling is altijd nog wel even prettig. De 10-8 echter doet vermoeden dat het allemaal close was. De kansen voorin bij WONDERBOYS werden echter vaker om zeep geholpen (mede door sterk verdedigingswerk van onze eigen Bermuda-driehoek achterin bij OUD HOLLYHOCK) door de spitsen dan dat de aanvallen zorgvuldig werden afgerond.
Het meest eenvoudige wilde ook niet lukken bij OUD HOLLYHOCK: balletje rond spelen. Vaak produceerden ze rare hoge ballen die voor de voortgang nog moesten worden gecontroleerd waardoor het venijn al door eigen toedoen uit menig aanval werd gehaald. Te lang breien en vastlopers in de eigen verdediging. Als een tondeuse in een slecht onderhouden poedel.
WONDERBOYS kwamen eenvoudig op voorsprong. 2-0. Arnoud speelde puik: niet zo aanwezig als voorheen maar verdelend en heersend van achteruit en inschuivens als het kon, maar altijd op tijd terug. Bob en Johan speelde eenvoudig en amper zonder fouten en onze Deense brok dynamiet knalde weer als voorheen. Stefan was zo nu en dan voor de goal even de weg kwijt, maar was in dit weer onvermoeibaar en speelde een supermatch. Bruno vindt steeds sneller de voortgang na een inspeelpass en mag niet onderschat worden bij de aanvallen.
De Hollyhockers keken na de 2-0 naar elkaar of ze water zagen branden. Moesten ze elkaar de schuld nou geven? Dat was iets teveel van het goede, al gebeurde dat wel teveel en veel te vaak. Men bleef nog voor tien discussiëren over een bal van een kwartier terug, terwijl je beter kan zorgen dat de volgende goed is. De aanvallen van de BOYS waren ragfijn van kwaliteit en werden goed afgerond. HOLLYHOCK vond aansluiting door tweemaal een doelpunt van Rody. Deze werd overigens nog wel onderbroken door een goal van de BOYS. Terwijl de hitte als een klamme deken de druppels op eenieders voorhoofd toverde, goochelde Rody, volkomen onbedoeld (dat schijn je er niet bij te moeten zeggen), een halve omhaal bij de cornervlag uit zijn voeten na een half onderschepte pass van Gert door Arnoud. De bal belandde curieus genoeg tussen de palen, geen twijfel mogelijk, doelpunt! Kwaliteit verloochend zich niet, heren! Het is net als stront: het goeie komt altijd bovendrijven. Ik moest het uitjuichen, want ik vond ‘m fantastisch! Ik faal de laatste tijd jammerlijk op Kijkduin, dus dit succesje eigen ik me toch maar even toe. Eigenlijk juichte ik net als heel voetbalminnend Haaglanden, omdat ik compleet verrast was.
Gestaag liep de score op: WONDERBOYS scoorde door vele malen beter voetbal en OUD HOLLYHOCK scoorde door vlijmscherpe uitbraken en een enkele smerige counter. Maar goed, je moet je kwaliteiten ook goed gebruiken.
Toen het onweer aan kwam rollen maar het nog niet bulderde riep men de “quitte of dubbel” af. 10-8 of 9-9. De woorden waren nog niet uitgesproken of Bruno kreeg de bal per ongeluk tegen het scheenbeen en tikte de verdiende winnaar naar de zege. 10-8 eindstand, en ondanks dat er hier en daar een onvriendelijkheidje, een irritatietje en een tikkie teveel was, was het een superavond, met superweer en een goede voetbalatmosfeer. Die ene toeschouwer moet toch genoten hebben van al dat bulderend testosteron wat zich een weg baande door de hete avond.
O ja, dat bulderende onweer brak niet lang na het vertrek los boven Kijkduin. Sommigen deden nog even een tussenstop in een bushokje of in Cafetaria ’t Haantje, anderen die namen de pedalen en reden een ware tijdrit naar huis waat Denis Menchov jaloers op zou kunnen zijn. Nu ik dit schrijf, buldert het opnieuw aardig. Als ons mooie veldje maar gespaard blijft. Morgen maar eens kijken op de Buienradar of dat allemaal safe is geweest.
Anyway: Een zeer geslaagde avond, en volgende week knallen we er lekker weer op los op de 10e ontmoeting van dit prachtvolle seizoen.
Volgende keer shirtjes mee mensen, we moeten een beetje kunnen spelen met die teams en dat poten is eigenlijk toch echt voor kindertjes. Bis Montag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten