LANGSTE MAANDAG ONTAARDT IN VOETBALSPEKTAKEL

Een waar voetbalspektakel is de enige juiste klassificatie van de pot die afgelopen maandag op de mat werd gelegd. Alle factoren zaten dan ook afschuwelijk mee: het weer was zoals je dat normaal alleen in films ziet, het gras was volledig gekortwiekt inclusief de geur die je als een zwoel parfum van een schaarsgekleed fotomodel bedwelmde en de spelers waren allen meer dan goed gemutst en bereid om tot het uiterste te gaan.

Waar vorige week slechts gesproken kon worden over sfeer, slechte ballen, te harde tackles, offdays en ander gezever, nu zijn slechts lof en pluimen gespreksstof.

Rond 7 uur druppelde alle corryfeeëen langzaam binnen. In volgorde van binnenkomst: Rody, Arnoud, Vinnie, Ard, Rutger, Jean, Kees, Justin (nieuw), Andy (nieuw), Patrick (nieuw), Danny. 10 minuten na de start van de pot sloot Kloor zich aan, en een half uur erna was Stefan de laatste die zich aan kwam sluiten. Mark kwam rond de klok van kwart over 8 ook nog eens langs, maar daarover later meer.

De drie jongen die Kees bij zijn gang naar het veld vergezelden bleken ware voetballers en een kwaliteitsinjectie op zowel voetballend alsook sociaal vlak. Voor aardigheid kopen we niks, maar zeikerds hebben we genoeg in deze wereld. De drie bleken elkaar in het veld goed te kunnen vinden, ook al was het kwa voetbal soms nog even zoeken. Geen twijfel dat dat binnenkort allemaal vloeibaar verloopt bij "de Drie". Kees deed zelf ook niet onder. Hij was wellicht wat ongelukkig in de afronding wat onterecht resulteerde in wat hoongelach, maar was écht overal te vinden. Geen Tormeister, maar wel één van de tomeloze inzet: so ein Spieler wünschen wir uns allen!

Paradepaardjes Ard en Vinnie scoorden eveneens een dikke voldoende. Ard speelde vooral een grote rol in de passing. Constant maar aannemen en wegdraaien, amper balverlies lijden. Ard lijkt zich volledig genesteld te hebben in het 'maandag-avondgevoel' en zich er nu zelfs prettig bij te voelen. Vinnie deed dit al een tijdje en was net als de rest van het ondertal van zijn team overal te vinden. Dit keer heeft hij gek genoeg ook Arnoud niet te pakken gehad, één en ander zal te maken hebben met het feit dat Arnoud bij hem in het team zat.

Pakken we gelijk de broers maar eens even beet. Stefan kwam als laatste aan, sloot zich aan bij het team met overtal. Het duurde even maar het team begon daardoor wel de vrije man op een gegeven moment te vinden. Pas toen werd dat team écht gevaarlijk. Het beslissende gat leek echter toen al geslagen. Stefan kwam in het veld toen zijn team (met Kees, Justin, Andy, Patrick, Kloor en Rutger) al met 4-0 achter stond. Niet veel later prijkte de stand van 7-5 op het bord, omdat de tegenstand voor het team in ondertal (Danny, Rody , Arnoud, Vinnie, Ard en Jean) wat zwaarder werd en zij de bal niet meer het werk lieten doen. Eindstand was echter 13-6 voor het ondertal, maar dat is absoluut van ondergeschikt belang ditmaal.

Arnoud speelde, ondanks twee forse wonden op zijn hielen meer dan aardig. Dravend op het veld, maar niet voluitgaand, omdat dat tenslotte niet ging. Beetje pruttelend zo nu en dan, maar tot echte door hem reeds gepatenteerde woedeaanvallen, kwam het ditmaal niet.

Danny had ook een schoeiselprobleem, het probleem was dat er geen noppen onder zaten. Op een veld waar de dampen op beginnen te slaan leidt dat zo nu en dan tot kolderieke situaties. Dat was gisteren, helaas voor de neutrale toeschouwer, maar eenmaal het geval. Deze week, beloofde hij, moest hij dan toch maar nieuwe kikksen gaan aanschaffen. Zijn oude hangen nog steeds ergens om nieuwe Hollyhock heen in de wilgen. Als het team van Peter R. ze maar niet vindt.

Jean en Rody waren veelal voorin te vinden. Rody liep zich 8 slagen in de rondte. Vooral vaak door de voor hem zo herkenbare manier van korte sprintjes. Ook waren meerdere goeie intercepties zijn deel en zo speelde hij net als Jean een meer dan puike partij. Jean, net als Pietje (Russia) en Rody (Chelski) getooid in blauw Russisch (CSKA). Jean sloot vaak bij vanuit de voorkant van de verdediging en was nog vaker scherp voor het goal te vinden. Guus zou trots op hem zijn geweest. Andreij Aardslavin (courtesy of Kloor) zou er niet van kunnen slapen is mijn gevoel.

Rutger gaf bij de andere partij gelukkig ook weer thuis. Hij heeft zich een aantal weken laten foppen door net als Mark een carrièregerichte vrouw in huis te hebben. Dit resulteerde in een pijnlijk door-de-neusboorsessie van de maandagavond. Echter deze vlijmscherpe speurneus (in het veld vlijmscherp en in huis speurneus) kwam erachter dat zijn vrouw de maandagavonden niet naar school hoefde, maar opdrachten voor school deed met een vriendin. "Sja, dat kan ook op een andere avond!", was zijn méér dan terechte reactie. Want laten we eerlijk zijn, niemand laat de maandagavond graag door de neus boren, al helemaal niet een maandag zoals gisteren! Plus: er zijn nog 6 andere avonden in de week! Rutger speelde, zoals gezegd, vlijmscherp. Goed dat hij er weer bij is en we hopen dat de de maandag vrijgespeeld kan blijven worden door hem.

Kloor speelde ook weer als vanouds. Hollyhocker van het eerste uur was nog redelijk op tijd teruggekeerd uit Den Bosch om zijn 100%, net als Stefan, vast te houden. Kloor toverde een puike partij op de mat, was overal te vinden zonder al teveel onnodige meters te maken.

En zo is het klokje weer rond. O nee! Mark! Die kwam ook nog langs. Gewapend met zijn EOS 450D knalde hij er een paar kiekjes uit die zijn weerga niet kennen. Zo ziet het nageslacht ook mij eens in actie. Verrmoedens dat ik daar dus slechts voor de foto zou komen, kunnen bij deze verwezen worden naar het rijk der Fabeltjeskrant (zal Bor de Wolf leuk vinden). Baas boven baas, eerlijk is eerlijk, want ondanks een gehaaste sessie is Mark erin geslaagd een paar mooie kiekjes op de gevoelige beeldbuis vast te leggen. HULDE! Ouwe kiekendief van me!

Rest ons niets anders dan de mannen in de lappenmand succes te wensen, en te hopen dat ook zij z.s.m. terug zijn.

Tot volgende week! Alles uit de kast! Allemaal uit de kast!

KLIK OP DE FOTO'S VOOR EEN VERGROTING