24 april 2002

Lennert spint garen bij overwinning...

Regerend Hollyhock kampioen van 3 naar 2 door overwinning...

Door Mark:
Mooie voetbalavond net niet verstoord door kleuterachterige korfballers

Toen ik om kwart voor acht, een kwartier te laat en drie kwartier na het tijdstip waarop de anderen hadden afgesproken, op het Hollyhock ariveerde, stuitte ik meteen al op ons heldhaftige kwintet, bestaande uit Rody, Klook, Harte, Niels en Leo. Ze stonden daar bij de jeu-de-boules baan tegen het groene opslaghok te trappen, omdat het Hollyhock, inclusief ons geliefkoosde honkbalveld, omgeven door het legendarische Hollyhek, dik bezaaid was met amateurs en recreanten die niet goed begrijpen wat ze met een bal moeten doen. Eén groep sloeg met een slaghout tegen de bal, een andere groep gooide ballen door rieten hoepels, die op ruim twee-en-een-halve meter hoogte in de lucht hingen en een derde groep had het al wat beter door, maar gebruikte echter de verkeerde ledematen. Nadat ik me had omgekleed en mijn pisbuis tegen een boom geleegd had, kon het voetbalfestijn beginnen, dachten we zo. Maar waar ga je voetballen op zo'n druk veld? De kant van Hermes had wel wat plek, maar het veld deed eerder vermoeden dat de handbalclub een rugbyclub was. Dat was dus kut. Toen we verkast waren naar het Dubbel Zes terrein aan het Hollyhek, werden we prompt weggestuurd door een goedgebekte homofiele korfballer. Goede, aardige jongens die we zijn, gaven we aan zijn rekwest gehoor. Rody wilde maar al te graag naar de HALO (Laan van Poot, red.) gaan, precies de reden waarom de rest dat niet wilde (en Klook had ook geen zin om zijn dure voetbalkiksen tijdelijk in te wisselen voor zijn reguliere stappers, die het autoritje aanzienlijk zouden vergemakkelijken). Uiteindelijk streken we toch neer op het Hermes veld, echter aan de kant van de Stokroosstraat, in tegenstelling tot ons eerste voorstel, toen we aan de kant van de Zonnebloemstraat hetzelfde veld zonder enig pardon afkeurden. Onze teringzooi kwakten we tegen het klimrek, onze pilonnen werden op de grond gekwakt (Welke idoot vond het een goed idee om in de breedte het veld op te zetten? Goede inzendingen worden beloond met een gratis Voetbalclinic door mijzelf!) Bert kwam wat later en positioneerde zich eerst tegen en later op het klimrek. Na wat ge-sms't te hebben begluurde hij de wedstrijd, maar werd er niet erg heet van (en het schuim stond ook niet bepaald op zijn kaken).

De wedstrijd dan: SV de Pindarotsjes (Leo, Harte, Mark) tegen Ga eens wat vaker naar de kapper (Rody, Klook, Niels). De goals waren wat aan de kleine kant, het veld was echter precies goed. Daarom vielen er toch nog genoeg goals te betreuren. De wedstrijd was wat minder eenzijdig dan de stand doet vermoeden: "Ontzettend veel" tegen "Tja, minder, hè!" De Pindarotsjes namen gelijk al het iniatief, en gaven dit, en de voorsprong, slechts één maal kort uit handen. De plaatselijke SV combineerde vrij vlot, speelde afwisselend via dan de flanken dan het centrum, en de mooie individuele acties wierpen veelal hun vruchten af. Ga eens was niet veel minder, deed het vaak heel goed op de counter tot de laatste pass of afwerking. De hele avond zat de verdediging van de Pindarotsjes, bestaande uit Lennert en Lennert alleen, dwars. Ga eens kwam vaak genoeg, i.e.g. niet veel minder dan de tegenstander, voor het vijandelijke goal, maar de nauwkeurigheid en het passeren van de flegmatieke en uiterst wendbare en betrouwbare sluitpost ontbraken. Aan de andere kant werden ook wel kansen verprutst, maar dat kwam toch vooral door gebrek aan kwaliteit en/of nonchalance (zie, ik steek de hand in eigen boezem!). Al met al waren de individuen aan de kant van de Pindarotsjes sterker en dat gaf de doorslag: een verdiende overwinning voor de SV.

Tenslotte een korte beoordeling van de spelers, te beginnen met de tegenstander. Rody leek topfit en gebruikte zijn snelheid weer uitermate efficient (ik kan hem er gewoonweg nooit uitsprinten, best wel frustrerend). Aan de bal redelijk balvast, maar ongelukkig in de afwerking (ballen op de paal bv.). Speelde wel een goede wedstrijd, maar het was niet goed genoeg voor de overwinning. Aan Klook was niet af te zien dattie een hele week ziek was geweest (ja, in zijn gezicht kon je zien dattie door ziekte drie kilo was afgevallen, maar ik bedoel qua voetbal). Hij draafde weer als vanouds over het veld, maakte weer veel meters en dichtte veel gaten. Enkele malen was hij de reddende engel op de doellijn als ik mij niet vergis. Verder voetballend onopvallend, maar dat is meestal wel een goed teken, want dan heeft 'ie geen gekke dingen gedaan. Niels is nog steeds zoekende naar zijn beste vorm, maar aan zijn balbehandeling is heel makkelijk te zien dat hij een hele grote is. Altijd nuttig, altijd goed, altijd zeker, what else is new? Ook voor hem geld: goede wedstrijd, maar niet goed genoeg. Dan de overwinnaars: Leo was toch weer duidelijk Man of the Match. Die man is zo vreselijk goed als het gaat om op het juiste moment instappen, de juiste verdedigende positie kiezen en de bal afpakken of afwenden. Hij is een constante sta-in-de-weg en de frustratie van een ieder die zijn pad kruist. Ongeloofelijk gewoon wat de beste man week in, week uit presteert. Vaak stond hij er alleen voor, maar wist het zaakje regelmatig toch maar even te klaren. Respect is hier op zeker op zijn plaats! Harte speelde ook weer een prima partij, werkte zijn longen uit zijn lijf en bewoog vrij soepeltjes voor zijn doen over het zware, beschadigde rugbyveldje. Schier onmogelijk van de bal te zetten, uiterst efficient en kundig de verdediging penetrerend, Harte stond zijn mannetje weer. En die passes van hem, zo loepzuiver, zo perfect getimed, zo onplausibel, maar o zo lekker! Ik heb genoten. En ook van mezelf. Ik had er voor het eerst in een maand weer echt lol in (komt wellicht ook wel omdat ik voor het eerst in een maand weer eens een goede week heb) en dat droop er vanaf. Het balgevoel, de aannames waren weer beter, nog niet zoals voorheen, maar het begon er weer op te lijken. De individuele actie voelde ook weer eens erg lekker, pakte vaak uit goed uit, regelmatig resulterend in een goal, assist of dreigende aanval. Ook weer wat amusante momenten, maar die horen nou eenmaal bij mijn spel. Verder dus redelijk op schot, topscorer van de avond met "veel goals" en tevreden huiswaarts gekeerd.

Tot zaterdag voor een nieuwe voetballes!

25/04/2002 (c) by Twinzie

Misschien dat de foto's van Kloor nog komen, misschien ook niet...

Geen opmerkingen: