Maar de avond draaide natuurlijk maar om 2 dingen. Te weten: het tijdelijke afscheid van onze eigen STEFAN en ere wie ere toekomt: KEES. Laatstgenoemde speelde wat velen betreft, de match van zijn leven. De pannen van het dak. De kippen uit het hok. Noem het maar op.
Eerst onze Steef. Gaat zijn geluk voor een half jaar beproeven in de Steets, kijken of hij een double dip kan voorkomen, Obama bijstaan in zijn gevecht tegen de Republikeinen, opstarten van een filmcarriere, klimaatproblematiek bij de horens vatten, kredietwaardigheid van USA ophogen, Triple A-status terugkrijgen. Noem het op, hij gaat daar alles regelen. Een ding kan hij het komende halfjaar echter NIET regelen: voetballen met zijn vriendjes. Een groot verlies, erkent hij zelf ook, maar helaas even onvermijdelijk als vervelend. Wij wensen hem niets anders dan een prachtreis en zien hem graag in het nieuwe seizoen in maart 2012 weer terug.
Dan naar de man die gisteren in zijn eentje alle potten brak en spotte met alle regels van de zwaartekracht. Eerst nog als keeper, maar later als de grote plaag voor de verdediging van HESSEN. ROOD wat sowieso al de veel beter voetballende ploeg was, maakte gehakt van de illusies van HESSEN dat er allicht nog wat te halen viel. NIKS viel er te halen voor HESSEN, en de Oost Duitse ronkende motor van de ROOD-machine was niemand minder dan KEES. HESSEN stelde bitter teleur met moeilijke oplossingen, gammel spel en keeperswerk en lange ballen. Uw reporter was weer eens deelgenoot van deze malaise, heel toevallig.
Kees was overal, Kees was dreigend, Kees had bluf, Kees had branie, Kees had een mooi shirt aan, Kees raakte alles lekker, Kees mag volgende week de hesjes uitdelen. Kees was zonder knipoog, en zonder enige ironie MIJN man van de avond. Ere wie ere toekomt ouwe rups, en dat ben jij gisteren. Eerlijk is eerlijk. Volgende week gewoon weer ouderwetsch he? Maar voor nu even "Kees The Dominator" Dank u!
Volgende week dinsdag de laatste meeting van september! Waar we vroeger op deze laatste septemberdag nog weleens stonden te stuntelen tot half 9, om vervolgens zonder tegenstribbelen te worden afgevoerd door de invallende duisternis, kunnen we heden ten dage doorgaan tot we een ons wegen (of tot het licht het begeeft). Kan niet wachten tot de kou ons om de nekken snijdt en de rijp een halve meter boven het veld hangt. Heerlijk. Geniet van de eerste pics van het winterseizoen mannen, en gaarne en graag, ook namens onze winteravondhost Mano, tot volgende dinsdag voor meeting 28!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten