Zo ook gisteren, dachten we met zijn allen van Hollyhock. Met angst en beven keken we naar het tijdstip van 1900 uur. Enkele uren van tevoren wisten we al dat veelplegers Jean, Ard, Vinnie, Blok en Mark er niet zouden zijn. Nou zouden we de acht wel halen, de negen misschien.
Alle angsten bleken echter verre van gegrond. Akelig óngegrond zelfs zou later blijken. Met een recordaantal van zeventien man sterk stond men aan de aan de start om er een heerlijke pot van te maken. Het record dit seizoen stond tot nog toe op 5 mei, toen er 16 mannen, 32 voeten het werk lieten doen.
De pot zelf verliep in fasen nogal warrig, zeg maar gerust chaotisch. Door wat gewissel en wat uitval hebben de zeventien eigenlijk amper gelijktijdig op het ietwat krappe veld met grote goals gestaan.
Toen iedereen aanwezig was (Harte was gek genoeg de laatste die aansloot) verkoos Jorg vrij snel al het betonblok aan de rand van Nieuw Hollyhock. Met vaste waarden waar je op kan bouwen zoals Danny (met camera = CameraDanny), Kloor (nog steeds Mr. 100%), Gert (de 'nummer 1'), Kroonprins Arnoud (wanneer neemt hij het stokje over), Andy (vanaf volgende week drie weken in Kali, Colombia, hij heeft ons de nieuwste snufjes en snuifjes beloofd bij terugkeer) en Patrick (helemaal uit Zoetermeer).
Overigens lijkt het Hollyhock-shirt alweer hevig uit de mode en is het ingewisseld voor Barcelona! Eeuwig zonde! In het begin van het seizoen wilde iedereen nog maar wat graag gezien worden in dit pronkstukje van Adidas, nu echter lijkt het door velen als poetsdoek voor het dressoir gebruikt te worden. Is er soms behoefte aan een nieuw Hollyhock-shirt seizoen 2009? Met geborduurd logo op de borst? U vraagt... wij draaien!
FC Ockenburg trok ten strijde met de heren: Gert, Danny (zonder camera), Martijn (niet Kloor), Rody, Bas, Michel, Jorg, Andy (Kali Kartel) en Harte (in stemmig zwart).
SV Kijkduin met Kloor (ook Martijn), Arjan, Peter, Warry, Arnie, Kees, Bruno van Nistelrooij en Patrick.
Sinds tijden waren de heren Michel, Warry, Peter en Jorg ook weer terug op het toneel. Frederik heeft even terug moeten kijken, maar de laatste keer dat zij aanwezig waren was 23 juni jl. voor Michel en Warry. Peter en Jorg deden er nog iets langer over: 5 mei waren zij voor het laatst aanwezig. Martijn en Arjan kwamen voor het eerst om de hoek kijken, die deden er dus nóg iets langer over.
De pot zelf dan. SV Kijkduin en FC Ockenburg streden in het begin om haren en snaren om de zo gewenste voorsprong te verkrijgen. Tegen 'de verhouding' in leek SV Kijkduin een makkelijke avond te krijgen. De voorsprong die zij in korte tijd op het bord wisten te toveren was er niet zomaar één. 6-2 was op een gegeven moment de onmogelijke opdracht voor FC Ockenburg om teniet te doen.
Naarmate de avond vorderde was 9-4 zelfs de marge. FC Ockenburg mocht geen enkel moment aanspraak maken op meer dan die 4 schamele doelpuntjes. Men liep bij SV Kijkduin als een stelletje volgevroten vedetten over het veld te paraderen, en dachten op hun staat van dienst het varkentje wel even te wassen. Combinaties, passing, het was allemaal een schaars goed. Veelal hanteerden ze meer dan klungelig de lange bal, verstopten de spitsen zich achter de defensie en had SV Kijkduin simpelweg het betere van het spel.
De lange bal werd als gezegd doorgaans door Ockenburg gekozen, terijl het SV Kijkduin van onder andere meneer 100% (niet zijn hematocrietwaarde) koos voor simpele oplossingen. Kloor, Peter en Bruno liepen constant goed vrij zonder de rest tekort te doen. Arnoud draaide, soms net iets te diep om goed bereikbaar te zijn voor zijn medespelers, de verdedigers van Ockenburg horendol. Ockenburg had geen enkel antwoord op de doelgerichtheid van de thuisclub. Op een gegeven moment zagen de spitsen van Kijkduin echter liever, verblind door tomeloze ambitie, iedere poging gepromoveerd tot doelpunt, wat niet helemaal terecht was.
Pas toen FC Ockenburg koos vanuit organisatie te spelen, kon het eindelijk vat krijgen op het spel van SV Kijkduin. Andy nam het heft wat dat betreft in handen en met drie man achter op één lijn (Danny, Andy en Michel) voor laatste man Gert, een middenveld van 3 (Rody, Bas en Martijn) en diepe spits Harte, draaide het geheel een stuk beter en kon er begonnen worden aan een indrukwekkende inhaalrace.
De achterstand die op een gegeven moment was opgelopen 12-6 werd, met de klok al tikkend richting 2030 uur, geleidelijk aan weggepoetst. Op het moment dat de marge nog maar 1 doelpunt was (12-11), moest er 'noodgedwongen' gewisseld worden omdat Michel en Jorg vertrokken waren.
In een vlaag van complete verstandsverbijstering liet SV Kijkduin één van hun beste mannen om onduidelijke reden overlopen. Uw verslaggever telde bij Ockenburg op dat moment 1 man minder (van 9 naar 7 door het vertrek van Jorg en Michel) en was begonnen aan de eerder genoemde inhaalrace. Vanwaar deze transfer? Een zweem van omkoping hing rond deze overgang, tot groot en terecht ongenoegen achteraf van de heer Dammers.
Arjan werd met een bliksemtransfer, net voor de deadline van 2400 uur, overgeheveld naar Ockenburg. Toen was het pleit wél beslecht. De druk die al enorm groot was bij de 12-11 werd niet veel groter, alleen de passing was supernauwkeurig en de doelpunten werden gemaakt in plaats van gemist. Veelal stonden Martijn, Arjan en Andy aan de basis van die doelpunten door hun precieze passing.
Een overwinning met een luchtje? Misschien wel... Echter bij 12-11 was het duidelijk al gedaan met de koopman en mag de overwinning niet in het geheel worden toegeschreven aan de transfer van Arjan in de slotfase van de wedstrijd. 12-15 was de einduitslag.
De wedstrijd van 1 september 2008 gaat in ieder geval de boeken als 1 van de meest succesvolle nazomerwedstrijden van Hollyhock en mag met recht een legendarische worden genoemd ook al was er van echt voetballend vuurwerk geen sprake. Tot volgende week!
1 opmerking:
Blijft mooi..
Een reactie posten