Nadat het grootste raspaardje moest afzeggen (Mark) in verband met een opkomende griep, bleef er voor de neutrale toeschouwer toch nog genoeg te smullen over. "De Drie" werden voor het gemak maar uitgebreid naar de Vier, Danny bondt nieuw schoeisel onder zijn voeten, Gert in Millwall shirt i.p.v. Hollyhock-shirt omdat hij niet van groepgedrag houdt en Pietje op zijn dansschoenen omdat hij niet geluisterd heeft.
Omstreeks 19.45, nadat het 'konijnen'-pad richting de schaduwkant van het veld gekozen was, ving men aan met de wekelijkse titanenstrijd. De teams kwamen nogal simpel tot stand. Op een gegeven moment stonden er 6 aan de ene en 6 aan de andere kant en moesten er nog slechts 2 verdeeld worden. De laatste opdracht was een koud kunstje en het spel was op de wagen.
Team 1 (De Tegenpartij) bestond uit met twee nieuwe mannen in Richard en Frido verder uit Jean, Patrick, Andy, Kloor en Vinnie. Team 2 moest als en met "Oudgedienden" Ard, Rody, Gert, Danny, Arnoud, Rutger en inmiddels ook Justin, deze jonge honden bestrijden.
In eerste instantie ging de partij heel lang gelijk op. De standen 1-1 en 2-2 prijkten lange tijd op het bord. Bij een 2-2 stand kwam er weer een drinkpauze aan te pas die de oudgedienden schijnbaar goed deed, want zij liepen plotsklaps snel uit naar 4-2 voorsprong. Niet veel later stond het al 4-4 door geschutter achterin bij de oudgedienden. Er werd opnieuw uitgelopen door de oudgedienden, nu wat forser 8-4. De tegenpartij kwam nog terug tot 8-6, het slotakkoord echter was voor de Oudgedienden met een werkelijk banaal goal. Eindstand 9-6.
Als genoemd, opnieuw twee nieuwe mannen. De goeie voetballers vallen de laatste tijd werkelijk als rijpe appelen uit de boom. De boomlange Richard (beter bekend als Willemse) bleek net als Frido (verrassend genoeg getooid in Barcelona-shirt) een zeer welkome uitbreiding van ons spelersarsenaal. Frido, of Fro, was een uitbreiding op "de Drie", die voor deze editie volgens Kees eigenlijk "de Twee" zou zijn, maar uiteindelijk "de Vier" werd. Kunt u het nog volgen?
Van de oorspronkelijke Drie, speelden Andy en Patrick ditmaal met elkaar. Justin speelde aan de andere zijde, nú al bij de oudgedienden. Andy stuurde en coachte alsof het een lieve lust was en voetbalt wel ontzettend makkelijk zonder onnodig balverlies te lijden. Een dikke 7, zou Matty Verkamman zeggen. Net als Patrick die zo nu en dan zichzelf verloor in een eenmansactie (volgens zijn teamgenoot) maar een enorme acceleratie in de benen heeft en dan louter goede dingen met een bal doet.
Jean ontpopte zich als een killer voor de goal. Denk nou niet dat je deze dekselse baarddragende numero 79 kwijt bent als je hem uitgekapt hebt, want hij ontfutseld je alsnog de bal als je niet oplet en als je daarnaast ook al niet scherp bent, dan is hij het wel en ligt de bal in het spreekwoordelijke netje, kan je weer gaan vissen!
Zag uw ranzige reporter dubbel? Zag hij twee Klooren? Dacht het wel! Met gebrek aan een licht shirt, toverde Vinnie zichzelf om tot een tweede Kloor, compleet met naam op de rug. Kewell Kloor en Vincent Kloor, een legendarisch duo. Nog nooit vertoond!
Aan de andere kant maakte Justin de verwachtingen geheel waar. Deze man, kan zo kort draaien met bal aan de voet om zichzelf vervolgens compleet vrij te zetten om een bal af te passen of op te komen. Een anderre artiest die dit trucje beheerst, is Ard. Kijk, als je twee van dit soort spelers in je team hebt, wordt balbezit al snel gemeengoed. Rody liep voorin constant goed vrij, waardoor ook daar een aanspeelpunt was. De uitslag had groter kunnen zijn als de kansen voorin beter werden benut. Dit geldt overigens voor beide kanten.
Genoemd te worden, dient ook Gert. Krijgt nog weleens het verwijt dat hij niet veel doet, maar gisteren was dat anders. Constant liep hij het laatste gaatje dicht. We kunnen van hem moeilijk verwachten dat hij constant opstoomd en strooit met passeeracties. Net als dat je van mij niet kan verwachten dat ik een boomlange spits volledig uitschakel. Gert draaide gisteren naar mijn mening op volle toeren en was het slot op de deur, nu zonder constant op de lijn te blijven plakken. Rutger speelde ook soepeler dan ooit, kon zijn draai goed vinden en knalde er ook een dikke voldoende uit.
Danny had weinig last van zijn nieuwe schoeisel en was duidelijk beter in zijn element dan met hardloopschoenen aan. Dat voetbalt toch niet zo lekker, getuige ook Arnoud die gisteren weer slachtoffer was van enkele kolderieke struikelpartijen. Danny was in verdedigend opzicht van groot belang. Hij kwam daarnaast veel over rechts op om de rollende bal tot bruikbare voorzetten te promoveren.
Arnoud had als gezegd last van zijn schoentjes, van zijn enkeltjes en was überhaupt een twijfelgeval of hij wel komen zou. Nu probeerde hij in het begin ook nog de hele wereld in eigen verdediging uit te kappen wat zelfs tot tegendoelpunten leidde. Pas toen hij zich dienstbaarder opstelde, ging ook hijzelf beter draaide en werd hij weer van onschatbare waarde voor het team. Hij scoorde nog wel een goal met een enorm mooie persoonlijke actie, maar op die manier scoren lukt natuurlijk ook nog maar sporadisch met al dat topmateriaal in het veld. Een gemiddelde 5e klasser zou jaloers zijn op dit materiaal!
Arnoud's broertje, en Hollyhocker van weleer, Stefan moest helaas passen. Hij ruilde om compleet onduidelijke reden de mooie maandagavond in Kijkduin in voor een weekendje Parijs. Onbegrijpelijk! Op deze manier is ook hij zijn 100% status verloren en staat wat dat betreft nu alleen nog Kloor op 100%. Welke van de twee, wilt u weten? De enige echte!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten