Vrijdag 31 mei 2002 was de dag waarop er voor het eerst dit zomerseizoen gevoetbald zou worden op het Halo-veld aan de Laan v Poot te s'Gravenhage. In voorgaande jaren konden deze vrijdagavond sessies rekenen op een hoge opkomst van de jongens van R.A.V.A uit Houtwijk.
Deze zomerpremiere echter, liet een groot aantal Houtwijkers verstek gaan. Slechts Leo gaf acte de presence en dit was enigszins teleurstellend maar hier kwam al snel verandering in toen Gert, Danny, Lennert, Suchant en Wuschent (of zoiets!?!) en niemand minder als Marco Eiken aan kwamen hobbelen.
Later verscheen ook Martin nog in vol ornaat ten tonele. Helaas was het spel toen al enige minuten aangevat...Het wordt tijd dat dit enfant terrible zich aan de huisregels gaat meten, want voor de stemming in de diverse selecties zijn de capriolen van deze bonkige middenvelder niet al te best. De twee teams die in actie traden op een verradelijk goed uitziend HALO-veld (er bleken veel kuiltjes in het te lange gras te zitten) waren het HALO 2 team dat bestond uit Danny, Arnoud, Leo, Martin en Rody. Zij namen het op tegen de Lennert FC 02 met in de basis: Lennert, Suchant, Marco, Wuschent en Gert.
De schrijvende pers werd vertegenwoordigd door dhr. M. Kloor. Hij zal moeite hebben gehad om een boeiend stuk in elkaar te flansen, aangezien het wedstrijdbeeld eentonig en saai was. HALO 2 domineerde vanaf het beginsignaal de wedstrijd zonder echt gevaarlijk te worden voor de goal van LFC. Dit team had in Lennert een speler die overgeconcentreerd was en continu de zaakjes op orde hield in de defensie, zodat HALO 2 deze niet wist te verschalken. De strijd (in goals) ging tot de 6-6 gelijk op. De spelers van HALO werden moedeloos van het eentonige gebeuk op de krachtige afweer van LFC, zodat dit leidde tot enkele kleine overtredingen en tot een enkele mondelinge irritatie onderling. Arnoud gaf blijk van zijn ongenoegen toen Rody ongeconcentreerd een bal onder zijn voet door liet schieten, maar wat eigenlijk een doelkans had moeten opleveren.
Danny zocht voortdurend de creatieve oplossing maar omdat er zo weing ruimte was in de 16?? meter van LFC strandde deze pogingen vaak zonder roelaas...Het duurde dan ook tot bijna in blessuretijd dat Leo (van wie men weinig had gezien tot dan toe) de winnende op z'n slof nam. Eindstand HALO 2 - LFC '02 7 - 6.
Overigens moet men geen afbreuk doen aan het feit dat het team van Lennert en de zijnen zeer degelijk verdedigde en ook wel degelijk de tegenstander op bepaalde momenten onder druk kon zetten. Waar bij HALO 2 geen duidelijke MOTM kon worden onderscheiden was dit wel het geval bij LFC. Lennert krijgt deze eretitel opgespeld. Hij coachte z'n mannen goed en zat overal wel tussen met die ranke benen van em. Een werkelijke plaag voor de aanvallers van HALO 2. Dit kon overigens niet gezegd worden van Molenkamp. Molenkamp was de enige dissonant in het team van LFC. Zuigend en rukkend...eh, irriterend probeerde hij de spelers van HALO 2 uit hun spel te halen. Helaas had dit voor hem een tegenwerkende kracht en raakten de tegenstanders extra gemotiveerd waardoor Leo de drie punten op HALO kon houden.
Stilletjes droop Molenkamp af, onder schaterend hoongelach....
Met dank aan de heren Dammers en Kloor voor hun bijdrages!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten