Wij hebben Clemens. Zo'n man, die je eigenlijk allemaal wil zijn. Dat shirt gaat weer omhoog bij het zoveelste gescoorde doelpunt op een avond dat iedereen staat te hossen op de Grote Markt. Daar vloeit het bier in liters in suffe glazen. Wij komen tot de conclusie dat er acht in een sixpack zitten. De man, met meer dan de vorm van de dag alleen. Iets teveel goals, iets te makkelijk gevoetbald. Om hem heen piept en kraakt alles als houten karren op oneffen geitenpaden in Spaans Baskenland, maar bij hem glijdt alles als een hoovercraft over een ijsplaat. Door zijn ploeggenoten worden dikwijls wilde voetzoekers afgevuurd. Clemens´ oud maar vooral nieuw, heeft meer weg van een precisiebombardement. Alles is precies goed.
De avond dat je koningin afscheid neemt van de troon en menig republikein ´actie´ verkondigd, is er wat mij betreft maar één man die werkelijk de daad bij het woord heeft gevoegd. Toch kunnen schitteren in een toneelstuk, waarbij de rest eigenlijk een beetje comedy capers is, het is maar weinigen gegeven. Je bent geneigd te gaan relativeren met zoveel onkunde om hem heen, maar daarmee zou je onze man of the match veel tekort doen. Straight from the catwalk op ons groene gras. Onze eigen Pelle.
Voor de kroon: Harte, Clemens, Rody, Gert, Mark, Kloor, Kees, Bob, Danny, Stefan, Blok
2 opmerkingen:
Naast Clemens was er nog iemand die zich wist te onttrekken aan de maandagse malaise die wij Hollyhock noemen. Je weet wel wie ik bedoel, maar we willen om begrijpelijke redenen zijn naam hier niet noemen...
Kees?
Over the hill...
Hoogtepunt al een week voorbij.
Een reactie posten