In ondertal wist FC Hollyhock op een mooie, maar benauwde avond, de zege alsnog binnen te slepen.
15 man sterk maar liefst op een zon- en windovergoten avond! En dat met al die vakantiegangers en geblesseerden. De meesten gaan nu op vakantie. Mark echter, is bijna weer terug. Laurens is al geweest en een hoop mensen gaan niet eens. Die verkiezen het groene gras van Ockenburg/Kijkduin boven een veel te heet strand aan één van de Costas. En geef ze is ongelijk.
Na wat oponthoud (een wel heel lange inspeelsessie) werd er tot 9 uur een goede partij op de mat gelegd. Niveautje 7, strijd 7. Niet slecht voor de laatse Juli-maandag van 2010!
Opstellingen:
FC HOLLYHOCK (7): Vinnie, Anders, Laurens, Kloor, Stefan, George, Rody
WIT (4): Kees, Bruno, Arnoud, Emra, Harte, Jean, Robbie, Raoul
Toeschouwers: 0
Plaats: veld 2, Ockenburg
Temperatuur: 18 graden
Type: zon, licht bewolkt
Wind: behoorlijk
Wat betreft het zomeravondvoetbal: er wordt al druk gelobbyd voor het zaterdagochtendvoetbal, dat dan toch echt voor het eerst afgewerkt dient te worden in 2010. Zoveel over gezegd, zoveel over geschreven en er nooit van gekomen. De eerste niet mis te verstane namen zijn al geconfirmeerd: Arnoud, Harte, Kloor, Rody… De wil is er! Nu nog discipline!
Over discipline gesproken: De 17e wedstrijd van het seizoen. Na een ijzersterk en vol discipline gespeelde beginfase keek WIT tegen een 2-0 achterstand aan. Het aanvalsspel van HOLLYHOCK was vaak nog wat onstuimig en er werd veel te vaak nog een moeilijke oplossing gekozen in plaats van de makkelijke, maar slecht als vele voorgaande edities werd het nooit. WIT kwam na de 2-0 veel beter in het spel en mocht zich op een gegeven moment, vooral via Jean die voorin weer scherp als een mes was, weer naast FC HOLLYHOCK weten.
Met Rody in de goal moest FC HOLLYHOCK na de 2 doelpunten van WIT opnieuw 2 keer vissen. 2-4. Alleen hij zag overigens een pracht kopbal van Bruno op de paal. Het zal dan ongetwijfeld niet zo zijn geweest. Net als de handsbal die erop volgde van Arnoud niet. Het was zijn buik, naar eigen zeggen. Er was een tijd dat, wanneer Arnoud de bal in zijn maagstreek kreeg, je vooral een doffe dreun hoorde. WIT drong aan, FC HOLLYHOCK kende voor eigen doel talrijke bange en benauwde momenten, maar het kwam door inzet en een dosis geluk vaak met de schrik vrij. Alleen als Jean echt vrij gelaten werd was het ogen dicht en hopen dat zijn viziertje scheef stond. Hopen tegen beter weten in, blijkt maar al te vaak. Maar de produktie voor de avond was voor WIT op en over.
FC HOLLYHOCK pakte de draad met de 2-4 achterstand weer op. Na een wat zachte terugspeelbal kon Rody alleen op de goal af nadat hij Raoul op kinderlijk eenvoudige wijze omspeelde: 3-4. Vlak daarop maakte Laurens op prachtige wijze 4-4. 4-4 was een stand die ontzettend lang op het bord mocht prijken. Er werd door Arnoud laatste goal geroepen. Dat was echter nog wat vroeg op de avond. FC HOLLYHOCK maakte via Kloor (via of niet, ook de lelijke telt hij medeogenloos) wel de 5-4. Een aantal waren in de veronderstelling dat het afgelopen was, maar dat was echt een beetje te vroeg. Genieten van die avonden zolang ze er zijn! Kloor was overigens ontzettend op stoom, en dat voor een gehandicapte.
Anders ‘hakte’ er nog een balletje in en aan beide kanten werden vervolgens nog legio kansen gemist. De 6-4 kwam van de voet van Stefan die overlopen van zelfvertrouwen met een prachtige lob de stand op 6-4 zette. De 7-4 was opnieuw een doffe dreun van Kloor. Over en sluiten.
Tot volgende week!
