Met een meer dan aardige opkomst van 12 man, mochten we ons opnieuw verheugen op een heerlijke avond voetbal. Want ach ach ach, wat lag dat veld erbij; zo kort geschoren dat het bij tijd en wijlen even deed denken aan het Stokroosveld. Daar was de dichtheid van het veld alleen net even wat hoger, en was er van een kuiltje of hobbeltje geen enkele sprake.
Opstellingen:
ROT WEISS BLAU: Danny, Kees, Stefan 2, Jean, Rody en Vinnie
LOOSDUINEN: Harte, Gert, Arnoud, Stefan, Bas en Arjan
Toeschouwers: 1
Plaats: veld 2, Ockenburg
Temperatuur: 17 graden
Type: bewolkt, licht bewolkt en zonnig
Wind: matig
Gert kwam aanrijden en een zweem van zoete geuren deden je eerst geloven dat er 1001 huppelende maagden het veld op waren gestormd, maar niets was -helaas- minder waar. Gert had alles tot in de naadjes waar de zon niet schijnt, ingesmeerd met een zoetige substantie die zijn prikkende vijandjes op afstand moesten houden. De tijgermuggen schijnen terug te zijn!
Mark gaf acte de presence maar kwam niet verder dan het aantrekken van zijn potsierlijke Liverpool-shirt over een Rabobank-shirt wat de echte aard van het beestje natuurlijk verraadt. Naast dat hij zich enorm uitslooft op de flanken van de Haagse Duinen en de wegen op en rond Delft, is hij naar het schijnt ook gesignaleerd in Wenen bij Humanplasma en op de 'massagetafel' bij dokter Fuentes. Hij zou daar aan het infuus hangen om zijn vriendjes tijdens de Tourrit van de Tour de France op 1 juli a.s. de loeven af te steken en een tijd neer te zetten die Fabian Cancellara nog laat bibberen.
Ook Kees kwam weer opdraven in een rood shirt. Ditmaal had hij een Gambia U-17 shirt aan. Dat is niet een fanshirt van de enige bekende Gambiase duikboot uit de tweede wereldoorlog, maar het shirt dat gedragen wordt door de jeugd van Gambia onder de 17 jaar. Iets doet je vermoeden dat ze daar ook enorm in de weer zijn met groeihormonen en anabolenpreparaten, want dat shirt is voor een 17-jarige best groot. Het is edoch fijn te zien dat geheel in lijn met de rest van Nederland, Hollyhock nu ook doet aan POSITIEVE discrimaninatie: wij hebben een compensatienegert en zijn naam is Kees.
De wedstrijd itself dan. Naast dat er altijd geouwhoer is over de stand, was het begin van ROT WEISS meer dan ovedrtuigend. In een eenvoudig doch doelmatig begin, liep het collectief van Danny, met Rody achterin en Jean in de punt uit naar een hele comfortabele 4-0. En dan telden we nog alleen de mooie!
Jean, tegenwoordig omgedoopt tot de Lucky Luke van Hollyhock, draait zo kort en schiet zo snel met scherp dat deze naam hem als enige eer aan doet. Waarbij de rest naarmate men ouder wordt steeds meer sporen van slijtage begint te vertonen lijkt deze man te beschikken over een pilletje waardoor hij maar jonger en jonger lijkt te worden. Lijkt.
Toen ROT WEISS een beetje achterover begon te leunen, kreeg LOOSDUINEN wat lucht, en kon het wat meer combineren en kwamen ze zowaar voor het doel van ROT WEISS terecht. Harte had de gelederen van Loosduinen inmiddels versterkt. Door wat klutsballen en slap uitverdedigen, stond het plotsklaps 5-5 en de Rood Witten konden opnieuw beginnen.
De crux lag bij de eerste schoenwissel van Bas en Arnoud. Bij Arnoud lag het aan alles dat het in het begin niet lukt, toch had hij al wat doelpuntjes meegepikt, waardoor die stand er voor LOOSDUINEN zo'n stuk draaglijker uitzag. De schoenen werden gewikkeld en daarmee was eveneens het verzet gebroken. Kans aan kans werden aanvankelijk nog verprutst door ROT WEISS, maar toen werd er alsnog 3 keer op rij gescoord: 8-5. Arnoud wisselde weer van schoenen. Hij schijnt ook voor zijn contract met Puma nog het 1 en ander te moeten doen, alvorens hij kan overschakelen naar een ander merk. De huppeltjes extra waren niet voor de poes!
LOOSDUINEN deed tweemaal wat terug met een zeilbal van Stefan die net niet van eigen helft in het doel plofte en een precieze maar slecht verdedigde bal van Bas die het doel in stoof. Maar het slotakkoord kwam van ROT WEISS met een uiterst nauwkeurige maar vlijmscherpe counter met als eindstation Stefan 2: 9-7.
Na een enorm lange napraat kwam ook aan deze editie van de successtory van Hollyhock weer een ende. Bis nächster woche, als we een hoop van onze helden van weleer weer mogen begroeten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten