Er werd weer ouderwets gepoot om de teams samenstellen. De pootjes waren Stefan en Arnoud. Volgende week twee andere.
Mark moest helaas afhaken in de strijd om het 100%-schap: hij voelde zich slap en was pips. Zijn bijnaam BLEKE deed hij eer aan. Ook andere oudgedienden en regelmatige bezoekers moesten verstek laten gaan: Peter moest sjouwen, Vinnie moest zwoegen, Mario (!) moest een studentje helpen (lees: opwarmen), Kees had andere verplichtingen (kan toch eigenlijk niet op maandag), Raoul de eeuwige belofte moest overwerken, de beloofde nieuwe spits Laurens gaat eerst nog nacompetitie spelen met DHC en Harte moet nog steeds verstek laten gaan in verband met de hiel. Al deze mensen beloven hun (r)entree te maken!
De eerste goal was na een seconde of 6 spelen. De bal werd eenvoudig op het middenveld verspeeld door BIZON en de 1-0 , een gortdroge knal van Michel, was het gevolg. De uitspelende ploeg rechtte de rug en bouwde, soms met enig fortuin, aan een schijnbaar royale voorsprong. Toen de tussenstand tot 1-3 was opgelopen, sloop datgene erin wat BIZON aan het einde op zou breken. Het was een optelling van slappe passing, mannetjes laten lopen en moeilijke oplossingen, kortom: scherpte. FC HOLLYHOCK kwam eenvoudig terug tot 3-3, zelfs tot 4-3. Via een kluts en een hoop benen maakte Danny nog 4-4. Tot 6-6 ging het eigenlijk gelijkwaardig op, maar de slapte in de benen bij de bezoekers van BIZON speelde ze toch meer parten dan ze via een blik op het bord toe wilde geven. Kortom, ze spartelde nog wel, maar het was wachten op de genadeklap.
De stand van 6-6 op dat moment had overigens al veel hoger uit kunnen vallen in het voordeel van FC HOLLYHOCK, ware het niet dat het afstandgeschut van Bas en Jean waren in- of bijgesteld door een stelletje Polen die een muur van 1 bij 1 nog niet eens precies recht krijgen.
Het surplus aan klasse en betere passing aan de zijde van FC HOLLYHOCK bracht de winst. In eerste instantie leek die stand 8-6, maar Rody deed er nog een schepje bovenop, geheel in het beeld van de avond: een prachtige dieptepass op Jean, om zo de eindstand van 9-6 op het bord te plakken.
De bordbediende had de dubbele cijfers thuisgelaten met het oog op de pootpartij. Was 'ie me daar toch bijna van een koude kermis thuisgekomen zeg!
Het nivo wordt almaar beter, de partijen sneller en de duels scherper. Hier en daar met een piepklein irritatietje, maar ach... aan het einde zijn we allemaal weer vrindjes! Tot nu toe 21 verschillende poppetjes en zie hieronder de tussenstand per eind april.
Of is er animo op Koninginnedag? Zegt u t maar! Bea gaat bekend maken dat ze ermee nokt. Wij nog LANG niet...
1 opmerking:
De medische staf van FC Hollyhock heeft woensdagochtend een abces in mijn keel geconstateert. Eten, drinken en praten gaat doordaar heel moeilijk en pijnlijk. Ik zit nu aan de antibiotica, hopende dat het abces verdwijnt. Voor komende maandag ben ik nog een twijfelgeval.
Een reactie posten