Onder een klamme deken van lentewarmte kwamen 16 Haagse kampioenen weer samen voor hun wekelijkse afreageersessie op het Kijkduinse. Wat een prachtig weer hadden de mannen meegenomen. Waar we normaal in dit soort maanden hopen op een temperatuur die gelijk loopt met het aantal bezoekers, lag de temperatuur fors hoger en het spelersaantal viel ook bepaald niet tegen. Met 20 graden deed het zelfs een beetje benauwd aan.
De eerste afvaller voor de MR. 100% AWARD (zie tabel onder voor de stand) kan al worden genoteerd: Gert moest door een rugblessure afhaken. Voor de stand had hij niet weg hoeven blijven, die viel hetzelfde uit als de voorgaande ontmoeting: 8-4.
Vinnie liet voor het eerst dit seizoen zijn heerlijke ongeschoren toet weer zien op 't één na mooiste veld van Den Haag, dus Arnoud kan zijn wekelijkse portie krachtpatsen ook weer verwachten en er was zowaar een nieuweling te bewonderen: Johan, meegesleurd door Kees uit de Okkernootstraat. Op de vraag aan Kees of 'het wat was' enkele momenten voor aanvang van de match, antwoordde hij zakelijk: "geen idee, het is mijn buurman". Het bleek echter een aanwinst voor Hollyhock. Kees is duidelijk niet Johan´s zaakwaarnemer.
Een bonte stoet van kleuren, genaamd `Kleurrijk Acht Al´, bestond uit: Opperkanariepiet Kloor, Gele Rody, Gele Piet, Rooie Harte, Rooie Mark, Grijze Bas, Rooie Johan en Groene Jean. Kleurloos Achtal bestond uit De Drie: Peter, Michel en Warry. Verder Danny, Kees, Huisfotograaf Bruno, Jakhals Vinnie en Stefan Davids.
Kees liet de mooiste opmerking van de avond optekenen. Toen Harte aankwam speelde hij enkele seconden voor Kleurloos Acht Al, echter toen Vinnie aankwam bleek al dat Kleurloos wel een 'lopertje' kon gebruiken. Harte verwisselde al na een minuut van team. Spuit 11 kwam toen pakweg na een minuut of 38 1/2 met de vraag: "Ben jij nou wel bij ons?". Harte's antwoord: "Ehhhh nee, al een hele tijd niet meer..." De stiltes erna waren meer dan veelzeggend maar even kolderiek.
De partij ging eigenlijk niet zo lekker op. De lopers hadden wat beter verdeeld mogen worden over beide partijen. De lopers zaten vooral in Kleurrijk. Terwijl Kleurloos vooral het betere en het slechtste passwerk in huis had. Michel baarde opzien, hij komt langzaam maar zeker in een vorm terecht waar we hem van kennen. Vergeleken met vorige week al is het een wereld van verschil. Ik kan niet in 's mans lichaam kijken na de wedstrijd, maar tijdens zag het er meer dan goed uit. Positioneel en technisch, maar ook conditioneel komt de man of the hour steeds beter in vorm. U bent gewaarschuwd. Een in uitstekende vorm verkerende Kees, Vinnie en Danny sluiten de rij voor wat betreft de positieve verrassingen. Het spel van kleurloos hing iets teveel van toevalligheden aan elkaar, bovendien was er nog weleens sprake van het feit dat Kleurrijk de bal moest gaan ophalen in de buurt van de Laan van Meerdervoort. Dit is niet wat men bedoelt met het 'strooien van passjes'.
Bij Kleurrijk liep overigens echt niet alles beter. Zochten zij wel wat beter de ruimte, dan was er vaak ook nog onnodig balverlies wat erop duidt dat we gewoon nog in de beginfase van een lang seizoen zitten. Kloor en Rody konden amper potten breken en Mark was vooral door zijn fluoriserende kit een opvallende verschijning. Voetbaltechnisch hadden deze mannen van de eerste uren weinig in de melk te brokkelen. Harte kwam eveneens in het stuk niet voor. De mannen met de creativiteit in huis (Arnie, Bas en Johan) konden meer bekoren en profiteerden van elkaars kunsten en trokken soms nog de rest met hun mee op avontuur. Jean stond vaak op de goeie plek en zodoende konden de Kleurtjes min of meer terecht, 3 punten in hun tas stoppen.
Saillant: Stefan Davids is nog steeds zoekende naar dé vorm en mist duidelijk de kenmerkende bril. Hij was tevens onderwerp van gesprek nadat hij zich in de aap gelogeerd voelde toen hij in 's lands oudste verdedigingstruc van Kloor trapte. Kloor's enige verdedigingstruc is lastig te omschrijven, maar uw reporter gaat toch zijn uitermatenste best doen: Je laat de aanvallende man iets aan je linkerzijde passeren en je houdt hem aan de buitenkant. Op een gegeven moment mindert de aanvaller snelheid, waarna hij een passeractie eruit probeert te gooien. Dat is JOUW moment! Met een sierlijke pirouette draait de verdediger op z´n linkerbeen, buigt door de linkerknie en strek vervolgens én zijn achillespees en zijn hamstring zo ver over dat de bal met een hoop geluk bij een slechte passeeractie aan de hiel van de rechtervoet van de verdediger blijft kleven. Naast dat dit een behoorlijk sexy tafereel oplevert was het ook nog eens succesvol. Snapt u het nog? Lees het gerust nog eens door. Over de vorm van Stefan maken wij ons vooralsnog totaal niet druk. Hij komt er wel. Is tenslotte nog een jonge god, en staat nog steeds op de volle 100%.
Mensen, het was eenieder in ieder geval weer een meer dan hoog gehalte van een waar genoegen, en met gepaste trots en een popeling van opwinding zegt uw reporter: tot volgende week!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten