DE LAATSTEN DER MOHICANEN

Het einde is nabij, het seizoen loopt op zijn einde. Natuurlijk krijgen we de zaterdag er voor terug, maar de maandagen hebben simpelweg toch wat magisch. De figuurlijke nachtkaars zal eerdaags weer letterlijk figureren op Hollyhock.

Wat zouden we graag onder de lichten doorgaan, maar zo'n seizoenachtig verhaal heeft ook wel zijn charmes. Binnenkort gaat het wintervoetbal een nieuwe episode beleven. voor de rest staan er zat andere schitterende voetbalmomenten op stapel. VOOR HET WINTERVOETBAL STAAT NU EEN ENQUETE RECHTS VAN HIER >>>

De partijtjes nu, hebben duidelijk minder om het lijf dan gedurende het hoogseizoen. Logisch misschien ook. De zin is er wel, alleen als je weet dat je om half 9 weer aan de kant zit met je schoenen uit en je ziel onder je arm, dan weet je het wel.

Aan het potje zullen we maar niet al teveel woorden vuil maken. Het werd met een drietal van Bas, Arnoud en Kloor tegen Rody, Bruno, Jean en Stefan, 11 tegen 8. Het viertal trok fel van leer, met een voorsprong van 5-0. Door goed uitgespeelde doelpunten kwam het drietal terug tot 5-4. Door twee discutabele doelpunten van Bas, kwam het drietal op voorsprong. Zelf vond Bas de doelpunten allerminst discutabel. Een hard schuin schot waarvan niemand met zekerheid kon zeggen of hij zat, Bas kon dit zelf wel het beste zien kon goed doorgaan voor de 5-5.

Om de 6-5 hing een zweem van omkoping. Jean liep bij een verdedigende actie de paal omver, iedereen hergroepeerde, Jean zette de paal terug. Jean had de paal nog niet losgelaten of Bas ramde de bal tot ieders verbijstering vlak langs de paal die vers in het gras gezet werd. De scheids keurde het doelpunt tot verbijstering van de hele natie en ontzetting van de verdedigende partij goed. Of ie uiteindelijk geteld is, Joost mag het weten. En die was er nou net niet.

Laatste moment van de wedstrijd was ook memorabel moment. Kloor kreeg de bal ook eens lekker op de pantoffel, hij 'wilde' volleren maar de bal belandde met een enorme dreun op de neus van de pakweg 1.90 lange Bruno. Kloor wilde in een vlaag van complete verstandverbijstering iedereen doen laten geloven dat de bal echt gezeten had als de neus van Bruno niet in de weg stond. Ik zou, als ik Kloor was, even op zoek gaan naar een nieuwe opticien.

Het was vooral heel gezellig, potje was bijzaak. We blijven volhouden. Volgende week 8 man om half 7, en de rest later aansluiten naar believen. Voor je het weet staat de teller weer o 180 dagen. Geniet ervan, zolang het kan.