26 augustus 2008

OPEN HUIS OP SCHAPENATJESDUIN

Maar liefst 15 mannen lieten gisteren hun sporen weer na in het groene gras van Nieuw Hollyhock (Schapenatjesduin) aan de Kijkduinsestraat. Eén nieuweling viel er op te merken die luistert naar de naam Ricardo. Het aantal op Adidas Copa Mundial-schoenen voetballende heerschappen begint angstige vormen aan te nemen, of daar de kwaliteit van sommigen daar ook ligt blijft echter gissen.

SV Open Huis speelde in een wanordelijke achtmans-formatie: Santa Kloor, Harte, Bas, de man van 5 miljoen Rody, nieuwbakken Ricardo, Andy, Patrick en niet in de laatste plaats Mark. VV Gesloten Inrichting deed het allemaal met een mannetje minder in een geoliede machine lieten een ingepakte Danny, Gert, Jean-o Pinto, een herboren Arnoud, Bruno Evans, messcherpe Kees en Ard zien wat passen was.

De krux is gelijk pijnlijk blootgelegd: PASSING. SV Open Huis verkoos: of stuklopen op een tegenstander of een lange bal. Nou waren de lange ballen vaak van dien aard, dat men ze OF uit de bossen moest vissen OF dat het een prooi werd voor de mannen van de Gesloten Inrichting. Het is koddig om te zien hoe een ieder, niemand uitgezonderd, zichzelf zo stelselmatig aan de zelfde steen bleef stoten. De enige die terug kan kijken op een ruime voldoende bij Open Huis was Ricardo. Hij bewees zichzelf meer dan een goeie dienst door verdedigend zijn mannetje te staan, anders had de score van 8-3 waarschijnlijk in de dubbele cijfers gelopen. Passing was het sleutelwoord bij de Gesloten Inrichting, alle ballen werden zorgvuldig en zuiver gepasst, zonder de ruimte te verliezen om een risicootje te nemen. Als gevolg hiervban kan men stellen dat de overwinning meer dan terecht was.

SV Open Huis kwam nog op voorsprong door een prachtige goal van Bas, die goed drukte op een corner van Kloor. SV Open Huis verdedigde toen nog aardig met Rody, Andy en Ricardo achterin. Toen de 1-1 op het bord verscheen, besloot Open Huis wat meer uit de schulp te kruipen. De 2-1 van Arnoud echter, sloeg in als een bom en kwam letterlijk uit de lucht vallen. Een dramatische pass werd tot ontzetting van de volgevreten verdedigende vedettes van SV Open Huis terecht gepromoveerd tot doelpunt. De bal dwarrelde verkeerd ingeschat eigenlijk richting achterlijn, maar plofte vlak naast Andy net over de doellijn. "Mooie bal" met een minzame glimlach van de verdediging was Arnoud's deel, die gedurende de wedstrijd nog aardig aan zijn gemiddelde zou sleutelen (ook van het aantal ballen over overigens). Met Danny en Gert opererend van achteruit. Bruno en Jean als ware plaaggeesten voorin, een uit zijn cocon gekropen Kees die het iedereen lastig maakte. Een vol flair spelende en ontketende Ard inclusief een briesend Pietje, zorgde ervoor dat VV Gesloten Inrichting een brug te ver was voor SV Open Huis, waar Rody nog wel 67% van de produktie voor zijn rekening nam.

We vroegen Pietje direct na de wedstrijd om commentaar en een nadere toelichting op zijn eerste goal.

HB: "Pietje, die eerste goal kwam wel heel letterlijk uit de lucht vallen."
P: "Ja, na afgelopen weken had ik wel behoefte aan zo’n flitsende start. Het is toch altijd lekkerder om te beginnen met een goal dan met balverlies. Ik zag al een tijdje dat hun keeper vrij ver naar voren stond en tja, dan moet je natuurlijk wel een beetje geluk hebben dat zo’n balletje goed valt."

HB: "Dus jij zegt dat dit een 'bewussie' was?"
P: "Alle gekheid op een stokje: puur geluk maar wel een lekkere start en het gaf ons team vertrouwen dat we het ondanks een mannetje minder toch het geluk aan onze zijde wisten."

HB: "Twijfelde je eraan na het eerste gedesideerde doelpunt van Bas, jullie kwamen nog achter met 1-0 en het zag er naar uit dat zelfs de 2-0 zou vallen?"
P: "Tuurlijk, de laatste weken is er wat twijfel in de koppies geslopen dus bij zo'n vroeg eerste doelpunt flitst het wel 'effe' door je hoofd heen van: Oh nee, het zal toch niet. Zeker ook als je ziet wat voor kwaliteit de tegenstander heeft lopen, maar dan is het gewoon zaak die knop om te zetten en er vol voor te gaan. Met werklust kom je al een heel eind. En als je dan met een mannetje minder staat moet je juist extra veel arbeid verrichten. Wat dat betreft hadden we de juiste spelers in ons team met een Jean en Kees die over het veld vlogen als gekken. Daar kan je dan als medespeler ook wel echt van genieten!"

HB: "Waar lag volgens jou de sleutel tot de overwinning?"
P: "Moeilijk aan te geven, denk dat ons middenveld wel aardig stond met een controlerende Bakvistuta. Voorin hadden we eigenlijk continu dreiging, de ene keer met Jean en de andere keer probeerde ik het de verdediging lastig te maken. Hierdoor kregen die gasten niet echt tijd om zich alleen maar met aanvallen bezig te houden. En aan het einde hebben we het wel aardig uitgespeeld. Ze moesten natuurlijk wat gaan forceren waardoor wij, ondanks een mannetje minder, op de counter het konden uitspelen. En daar hadden we natuurlijk wel de snelheid en finesse voor in de ploeg. En als je Gert in de goal hebt staan weet je dat het überhaupt lastig wordt voor elke ploeg om tegen ons te scoren."

HB: "Jullie profiteerde ook van de fouten van de tegenstander, waar SV Open Huis dat volledig naliet."
P: "Klopt, dat is ook zo. Vond ze af en toe wat onzorgvuldig en wij buitten dat goed uit. Al moet ik wel zeggen dat ze toch een behoorlijk aantal kansen misten, maar ja, dat geluk moet je dan ook een beetje aan je zijde hebben en geluk dwing je af, schijnt het. En wat ik al zei, Gert in de goal staat gewoon garant voor weinig tegentreffers."

HB: "Wordt er intern nou nooit kritiek geleverd op de speelwijze van deze reus?"
P: "Ach, als je met hem speelt hou je van hem en is het een gouwe pik, ben je echter tegen hem en weet je hem zodanig te provoceren ja dan heb je een broertje dood natuurlijk aan deze lobbes. Maar vooralsnog heeft ´ie de puntjes binnegebracht en magtie van mij blijven!"






2 opmerkingen:

markarazzi zei

Uw gastcolumnist kwam er vandaag even niet aan toe, maar toen hij er eindelijk even voor ging zitten zag hij tot zijn vreugde een fraai relaas en dito interview van HB.

Ik wil vanachter mijn typmachine nogmaals benadrukken dat de zege van Pietje en zijn mannen meer dan verdiend was, helemaal niets op af te dingen. Ik voelde mezelf als een manke Mokummer in een zwalkend Ajax 1...

Dit was op papier mijn laatste Hollyhock maandagavond van 2008. Die mooie bos bloemen had echt niet gehoeven, heren. Wie weet tot in de winterse weekenden wanneer er wellicht weer gebald gaat worden.

De (voet)ballen!

Anoniem zei

tot maandag

;)