Handjes thuis!

Uw favoriete Hollyhock-verslaggever bevindt zich thans op de flanken van de Utrechtse Heuvelrug, alwaar hij een broodnodige cursus "Assertiviteit voor kansarme drie-en-dertigers" volgt. Wie weet steekt hij er wat van op en kan hij volgende week Pietje eens een bal ontfutselen. U moet uw dinsdagochtend dus helaas met mij doorbrengen. Ach, alles beter dan de maandagavond met mij doorbrengen, niet?

De wedstrijd van gisterenavond tussen SV Hanneke Groenteman en de Klaskou Keurslagers, op papier toch een smakelijk affiche, kan de boeken in als "het slechtste wat het Haagsche Voetbal het laatste decennium heeft voortgebracht". Kenners weten dat dat geen mals predikaat is.

Groenteman won met 10-9, nipt maar desalniettemin verdiend. Niet op basis van positiespel, passing, conditie of andere kwats. Nee, de zege was slechts verdiend wegens het numerieke ondertal (6 tegen 7). De wedstrijd was feitelijk niet om over naar huis te schrijven, dus daar ben ik zo wel klaar mee. Maar de 13 geiten die deze wanstaltelijke voetbalavond, of moet ik zeggen: handbalavond, vorm gaven verdienen toch wel een bemoedigend woordje.

SV Hanneke Groenteman: Ard, Gert, Harte, Kees, Rody, Stefan

Ard was natuurlijk de motor op het middenveld. Een motor die haperde en sputterde en aan een onderhoudsbeurt toe is. Vaak wordt gezegd dat hij anderen beter laat voetballen, maar gisterenavond verwees hij die woorden naar het rijk der fabelen. Het is eerder dat hij mee ten onder gaat in de malaise van teamgenoten en tegenstanders.

Gert toonde zich een positief lichtpuntje van de avond, want de bonkige goedzak vertoonde zich voor het eerst in zijn Hollyhock shirt met opschrift "Der Bomber, 13". Zijn spel werd er niet beter op. Zijn lange afstandsraketten misten telkens precisie en zijn befaamde rushes waren beroofd van inspiratie en dadendrang. Liet overigens wel een fraaie Tor aantekenen, maar met één druppel komt geen emmer vol.

Harte leek onpasseerbaar als lijnkeeper, maar had daar wel op vier hachelijke momenten zijn handen voor nodig. Dat dit onbestraft bleef duidt op een connectie met de arbiter van dienst, Dick Jol. Me dunkt dat de groenteman weer een paar tientjes aan Dick Werkeloos heeft moeten uitkeren. Harte was sterk aan de bal, maar in plaats van te combineren met zijn medespelers liep hij zichzelf liever schaamteloos vast.

Kees kon ook geen potten breken. Als er al iets gebroken is na gisterenavond, is het zijn zelfvertrouwen. Ondanks alle inspanningen leverde zijn gedraaf bar weinig op. Stond veelvuldig vrij, maar werd door zijn medespelers vaak overgeslagen. Toeval, of zien zijn medespelers dat Kees nu al snakt naar het einde van een zwaar seizoen? Volgende week kans op revanche.

Rody liep geïsoleerd voorin. Niet als aanspeelpunt, zo bleek. De lange halen waren wel bedoeld voor Remi, maar kwamen nooit aan. Dat is niet alleen aan te rekenen aan de traptechniek van de broertjes de Boer achterin (Harte en Gert), maar zeker ook aan de looppatronen van Rody. Verdedigen kan hij naar eigen zeggen ook al niet, dus wat blijft er nog over?

Stefan was met zijn hoofd niet helemaal bij de wedstrijd, maar vocht twee andere wedstrijden: één tegen zichzelf en zijn kwakkelende vorm en één tegen zijn oudere broer. Beide wedstrijden verloor hij kansloos, maar toch ging hij als winnaar van het veld.

Klaskou Keurslagers: Arnoud, Bas, Bruno, Jean, Kloor, Mark, Vinnie

Arnoud dribbelde en draafde, passeerde en pikte af, zoals we hem kennen. Dat is toch het minste wat we van deze rasvoetballer mogen verwachten? Gisteren deed hij ook niets meer. Geen ideeën, geen creativiteit, geen kracht om dit team naar de overwinning te tillen. Pluspunt was dat hij zijn koppie eens niet liet hangen, maar voor de rest was zijn optreden droefig te noemen.

Bas moest voor het gevaar zorgen en slaagde erin 7 goals te prikken, waarmee hij topscorer van de avond werd. Maar buiten die 7 gelukkige momenten gaf hij toch ook voetballend niet thuis. Geen assists bijvoorbeeld. Nee, gisteren was alles voor Bassie. En daar win je nu eenmaal geen wedstrijden mee.

Bruno maakte zijn langverwachte opwachting. Dat hij zich het afgelopen jaar niet bezig heeft gehouden met voetbal was duidelijk. In zijn spel is niets veranderd. Voorzetten van de rechterflank en vollerend afronden op de goal blijven zijn handelsmerk. Helaas is ook het onnodige balverlies gebleven.

Jean was geen schim van de Jeano Pinto die vorige week nog onze harten stal. De 147 cm kleine middenvoor streed kansloos als David tegen Goliath. Ondanks het vele gedraai en gekap kon hij zich geen weg banen door het woud van benen in de 16. Hij had gewoonweg niks in te brengen. Had eigenlijk zijn tijd nuttiger kunnen besteden.

Kloor zag zijn stijgende vorm eindelijk geremd. Een eigenlijk was daar dus helemaal niet veel voor nodig. Alle lovende woorden over zijn spel van de jongste weken hebben plotsklaps hun waarde verloren. Wat heeft hij gisteren eigenlijk gedaan, wat was zijn inbreng? Zijn woorden "Voor het voetbal hoef je hier niet te komen" hebben vooral betrekking op zijn eigen spel van gisterenavond.

Mark toverde elke bal die hij beroerde om in balbezit voor de tegenstander. Blijf dan van die bal af zou je zeggen, maar nee, daar leed hij weer balverlies. Besefte zich te laat dat hij zich beter als keeper aan het spel kon onttrekken. Hield nog wat ballen van de lijn (slechts één keer hands nodig), maar blunderde ook opzichtig en kon zijn ploeg dus niet voor een nederlaag behoeden. Volgende week thuis blijven?

Vinnie kwam alleen de tweede helft meespelen, waardoor hem een slechte eerste helft bespaard bleef. Draafde en tackelde als het een lieve lust was, maar was daarbij toch weinig effectief. Pakte hier en daar schaamteloos een mannetje mee, dat er bij sommigen geen botten uit het vlees staken mag nog een wonder heten.

SV Hanneke Groeteman won, maar eigenlijk waren er gisteren louter verliezers. De anders zo kolkende massa toeschouwers bleven in grote getalen weg en mogen worden beschouwd als de lachende derde. Voetbal heeft deze avond verloren, maar dit was nog lang niet de laatste avond van het seizoen. Laten we met zijn allen plechtig beterschap beloven en deze avond snel vergeten.