REGGAE BOYS NA VEELBELOVENDE START ONDERUIT

REGGAE BOYS (6 - 8) NORWICH SHITTIE

Opstellingen:
Reggae Boys: Mark, Kloor, Martin, Marco, Steve, Gert, Mardi
Norwich Shittie: Rody, Vinnie, Bas, Bruno, Tim, Mark

Toeschouwers: 3
Geel: -
Rood: -
Pinanti's: -

Door Mark:
Gadegeslagen door een kolkende menigte (cameraman Danny en later de geblesseerde Gert en lieftallige Letitia, red.) slaagden de Reggae Boys er niet in om Bas zijn eerste nederlaag van het seizoen toe te brengen. Het zag er halverwege de tweestrijd wel naar uit, zoals ook Reggae Boy Kloor verklaarde. "Het zag er naar uit dat ik mijn tweede overwinning van het seizoen zou behalen, maar in de tweede helft
kwamen we toch te kort," aldus de gedesillusioneerde middenvelder.

Kort na rust moest Gert het strijdtoneel verlaten nadat hij zelf op de voet van teamgenoot Mardi was gaan staan. Dat niet Mardi, maar de Hollyhock Giant aangeslagen het veld moest ruimen is op zijn minst opzienbarend te noemen. "Ik heb een spier verrekt, denk ik, ik doe maar even rustig aan," was het commentaar van de man die na zijn vertrek node gemist werd. Vlak daarvoor had hij nog met een imposante sprint over dertig meter, gevolgd door een scherpe tackle, een schier onmisbare doelpoging verijdeld. De gelen, voor deze uitwedstrijd gehuld in overwegend witte tenues, hadden de goal al geteld, maar Gert dacht daar anders over. Het schortte in het vervolg van de wedstrijd aan dergelijk kordaat optreden bij de blanke jamaicanen,
die de overtalsituatie die bij de formatie van de teams gecreëerd was, als sneeuw voor de zon zagen verdwijnen. Hetzelfde kan gezegd worden van de voorsprong en de kans op de overwinning.

In de openingsfase beten de Reggae Boys verrassend hard en gretig van zich af. Daar waar de mannen uit Norwich gemiddeld beschikten over meer techniek, dynamiek en snelheid, compenseerden de Boys dat met ijver, teamspirit en daadkracht. Voeg daaraan toe de briljante bewegingen en dito steekpasses van spits Martin en er hoeft enkel maar gewacht te worden op de doelpunten. Met name onder zijn impulsen
en die van spelmaker Markadona verliep de score van 0-1 naar 1-2 en zelfs naar 4-2.

De Kanaries waren dermate geschokken van dit verrassende scoreverloop, dat zij het tempo en de druk opvoerden. Het spel verplaatste zich steeds meer richting Jamaicaans grondgebied. Ondanks de aandoening aan zijn evenwichtsorgaan, waarvan tijdens de wedstrijd en de rit naar huis niets te merken was, dirigeerde Bas het
aanvalsspel van Shittie op zijn kenmerkende wijze: slalommend met de bal aan de voet. Bruno leverde een belangrijke bijdrage aan de kanteling van de score met een aantal messcherpe voorzetten. Opvallend voor de man die vorige week nog veel balverlies leed en naar eigen zeggen niet kan voetballen.

De belangrijkste bijdrage werd echter geleverd door de watervlugge Rody. In de openingsfase schuchter en onopvallend, maar plotsklaps als een duveltje uit een doosje om binnen vijf minuten twee doelpunten aan te tekenen: 4-4. Bij zijn eerste maaide laatste man Steve naast de bal, maar Rody niet. De tweede goal was van nog
grotere schoonheid. Tot overmaat van ramp plaatste Bas na een handsbal van Marko de bal vanuit een directe vrije trap via de onderkant van de lat in het ongedekte doel: 4-5.

Zonder Gert konden de Reggae Boys niet meer langszij komen. Sterker nog, de voorsprong werd uitgebouwd tot 5-7. De aansluitingstreffer viel wel, maar kort daarop viel de beslissing: 6-8. Vinnie was onvermoeibaar op het middenveld en trok vooral gaten, waardoor er ruimte voor Bas en Rody ontstond. English Mark begon op het
middenveld, maar het rendement van zijn acties was beneden peil, leverde simpelweg te weinig doelpunten op. Nadat hem duidelijk werd dat Bas dat aanvallend wel kon brengen, nam hij defensief de regie op zich en koos zo nu en dan zijn momenten om voorwaarts te trekken. Debutant Tim moest duidelijk wennen aan het tempo, maar was
desondanks dichtbij een doelpunt.

Een andere debutant, Marko, trof wel doel voor de Reggae Boys. Ook hij was vermoeid na afloop, maar had wel genoten van de competitieve match. Mardi, als boegbeeld van de Reggae Boys, stond in zijn tweede Hollyhockwedstrijd zijn mannetje met scherpe tackles, passeerbewegingen en een treffer. Steve speelde als laatste man en
blijft één van de meest constant presterende Hollyhockers. Ook nu weer legde hij een enorme kwantiteit werklust en overwinningsdrang op de mat en stond hij meerdere malen op de juiste plek. Gert moest helaas vroegtijdig het veld verlaten. Daarvoor had hij de defensie toch steeds aardig neergezet, wat resulteerde in het lage aantal
tegentreffers in de eerste helft.

Kloor amuseerde zich duidelijk op het middenveld met zijn oude ploeggenoten van Duindorp. Bijna blindelings wist hij Markadona en Martin te voorzien van bruikbare ballen. Zelf kwam hij helaas niet al te vaak in staat om te scoren, zoals vorige week wel het geval was. Martin blijft gewicht verliezen en dat is duidelijk te merken aan zijn spel. Als hij deze lijn doorzet, twijfelt niemand eraan dat
"l'enfant de Cantona" zijn belofte gaat inlossen. Sprints, meeverdedigen en English Mark te kijk zetten waren slechts enkele van zijn verdiensten. Markadona vocht tot het laatste fluitsignaal, in de hoop met zijn inzet en positieve instelling zijn teamgenoten te inspireren. De middenvelder die niet op het WK zal spelen, en niet
alleen omdat de DDR niet meer bestaat, was tevreden over de prestaties van zijn teamgenoten en het team als geheel. "Volgende keer pakken we ze wel," aldus een suprafitte Mark. Bas en ook Danny, die volgende week naar alle waarschijnlijkheid voorzichtig zijn rentree maakt, jullie zijn gewaarschuwd!