Kleur Lozen geeft MaandagVoetbal glans

KLEUR LOZEN 06 (10 - 7) KLEURRIJK ELFTAL

Opstellingen:
Kleur Lozen 06: Mark, Michel, Rody, Danny, Bas, Martin, Bruno
Kleurrijk Elftal: Niels, Gert, Iwan, Kloor, Steve, Mark, Vinnie

Toeschouwers: 1

Geel: -
Rood: -
Pinanti's: -

Door Mark:

De opkomst was afgelopen maandag ongeëvenaard hoog. De spelersdichtheid op het krapbemeten veld (we konden niet `overdwars' vanwege een groep amateur honkballers en zij waren met meer en hadden knuppels, red.) was dermate hoog, dat de twee hanggroepjongeren die stonden te popelen hun FC Hollyhock-debuut te maken, vriendelijk doch dringend naar de tribune werden verwezen.

Na het opzetten van de goals, het schieten van de 2006 selectiefoto en de eerste schermutselingen, bleek dat het veld toch wat krap was voor 14 man. De Hollyhockers kozen voor het ruimere korfbalveld en schonken het outfield aan een zestal recreant softballers die, naar later op de avond bleek, toch echt de verkeerde sport hebben gekozen.

De teams waren al gauw gevormd. De eerste nederlaag voor Danny leek die avond gestalte te krijgen, want Markadona zat in het team van de koploper in het Hollyhock Spelersklassement. Na de talloze voorbeschouwingen bleef dit als enige optie voor Dannýs declassering over.

De teams waren gedurende de gehele wedstrijd zeer aan elkaar gewaagd. Dit moet voor de enige toeschouwer van de avond toch een aantrekkelijk voetbalgevecht geweest zijn. Opgemerkt moet worden, dat de toeschouwers die naar Hollyhock Stadium komen, uitsluitend vrouwen zijn. Waren het eerder Letitia, Anneke en een groepje tienermeisjes die kwamen genieten van de benen van respectievelijk Rody, Markadona
en Kloor, nu was het Maaike die zich vol overgave stortte op de slanke benen van Bruno. Maaike schoot en passent nog een aantal fraaie kiekjes met de camera van Rody en bewees zo dat de beroerde kwaliteit van de fotós van dit seizoen tot nu toe niet toe te schrijven valt aan de camera van Rody, maar eerder aan de fotograaf
zelf en de door hem gekozen instellingen van de camera. Misschien kunnen Maaike en Bruno binnenkort een Hollyhock stoomcursus digitale fotografie verzorgen?

Terug naar de wedstrijd. De Kleurlozen namen al snel een nipte voorsprong die zij niet meer weggaven. Het lukte het team van Danny echter niet om zich los te weken van Gert́s Kleurrijk Elftal en de wedstrijd vroegtijdig te beslissen. De marge werd, op de slotminuten na, nooit groter dan twee goals. Het middenveld bleef door beide
kampen vrijwel onbezet, de duels werden met name in en om beide 16́s uitgevochten. De bal ging rond in een voor Hollyhock-begrippen hoog tempo en de inzet en strijdlust was bij elk van de 14 kemphanen hartverwarmend. Een aantal Hollyhockers verklaarde dan ook na afloop dat dit `een lekkere pot́ was geweest.

Het Kleurrijk Elftal had in Gert een onopvallend leider, wat als compliment bedoeld is. Gert was heer en meester in zijn doelgebied en koos zijn momenten om voor het doel van de tegenstander op te duiken. Helaas voor hem faalde hij daar meer dan eens jammerlijk. Beter verging het Kloor, die met vier goed geplaatste afstandschoten,
afgekeken van Martin, zijn ploeg lange tijd in de race hield. De ijver van Kloor is eerder al geroemd, maar dit keer profiteerde hij vooral van het gebrek aan aandacht van de verdedigers, die voor de verandering mandekking verkozen boven zonedekking. Zij hadden hun pijlen met name gericht op English Mark en Blok. En terecht, wat met
hun voetballende kwaliteiten en fysieke kracht zijn zij altijd enorme handenbinders. Toch werden zij redelijk geneutraliseerd. Vinnie probeerde het middenveld te bevolken, maar werd veelal overgeslagen. Iwan fungeerde weer ouderwets als ausputzer en ramde menig bal op zijn Engels de tribunes in. Stevés handelsmerk is onderhand wel
bekend en berucht, zijn inbreng is een constante factor in verdedigend opzicht.

De kleurlozen beschikten met Danny, Bas en MIchel toch over een surplus aan technische kwaliteit. Danny stond aan de basis van menig aanval, zoals wij van hem gewend zijn. Over een constante factor gesproken, Danny verloor dit seizoen nog geen wedstrijd en dat kan geen toeval zijn. Bas soleerde er weer lustig op los en was
natuurlijk een plaag voor de stugge verdediging van de kleurrijken. Doordat de verdediging zo compact speelde rendeerde de soloacties toch benedenmaats. Michel krijgt met de wedstrijd zijn ritme en balgevoel terug. Met een aantal even zo onnavolgbare als briljante acties (hoe kreeg `ie die kopbal erin?) liet hij zien dat hij een onvervalste Hollyhock-topper is. Bruno werkte hard en ondanks veelvuldig balverlies en wat slordige passing kreeg hij met een fraaie treffer loon na werken. Martin kreeg weinig ballen aangespeeld en week daarom uit naar links. Martin voelt zich steeds lekkerder in zijn vel, getuige zijn vele loopacties. Een enkele maal toonde hij zijn klasse met de bal aan de voet. Rody speelde ietwat onopvallend
en was weinig gelukkig in aanvallend opzicht. Wel was hij meerdere malen op cruciale momenten present in de verdediging om met scherpe acties de voorsprong te behouden. Ook mandekker Markadona had daar wel een aandeel in, door met name English Mark in zijn bewegingsvrijheid te beperken en niet echt in zijn spel te laten komen.

Iwan moest de wedstrijd vroegtijdig staken wegens een steeds terugkerende blessure, maar hij lijkt het steeds langer vol te houden. Danny kwam bij de laatste actie van de match ongelukkig neer en lag dinsdag met zijn voet omhoog op zijn zonnige balkon te Loosduinen. Zijn meespelen as. maandag is nog onzeker.

De overwinning voor het team van Danny was nipt maar verdiend. De kleurrijken kwamen meerdere malen dichtbij de gelijkmaker, maar zover kwam het niet. Desalniettemin denk ik dat iedereen heeft genoten van deze zomerse maandagavond.